Selamün aleyküm :)
Yazar Leo F. Buscaglia'nın 1969 yılında kız öğrencisinin intiharıyla birlikte birlikte "sevgi" kursları vermeye başlar. Yazarın oluşturduğu bu kitaptaki asıl gaye "Sevgi ne demek". Bu kitabı okurken tek bir sözcüğün (sevgi) yaşantılarımızdaki etkisinin ne kadar da büyük olduğunu öğrendim. 5 harflik bu kelimenin haz, ölüm, özgeci, yalnızlık vb. konulara kadar uzanması bu kelimenin ne kadar da geniş çaplı bir muhteşem bir kelime olduğunu ortaya çıkarıyor. Yazar Leo Buscaglia'nın açıklamalarını özdeyişlerle, araştırmalarla, makalelerle desteklemesi yine sevgi kelimesini yücelterek okurun kolay ve kalıcı bir şekilde sıkılmadan anlamasını sağlıyor.
Bu kitapta hedeflerimizde, öz benliğimizde sevginin payı o kadar fazla ki, yaşadığımız teknolojik bu çağda bunu görmek imkansız duruma geldi. Halbuki küçük bir dokunuş, küçük bir gülümseme, az da olsa etkili bir iletişim sevgiyi hayatımızın her köşesine koyacak kadar basit. Herkes birbirinin eksiklikleriyle ya da fazlalıkları ile etiketlemekten karşısındakinin güzelliği göremeyecek kadar egoist, kör bir insan haline geldi. Her şey bu kadar kolayken neden savaşı, kötülüğü, nefreti seçer ki insanoğlu?
Küçük bir özdeyişle veda etmek istiyorum :)
"Yine de biriz, sen ve ben. Birlikte olaylara katlanır, birlikte var oluruz. Ve her zaman birbirimizi oluşturacağız."
- Theilard de Chardin
Sevgiyle kalın...
