YOXUYMUŞ
Bu payız ömrümün yağışı, qarı...
Mənzilə tələsir ömür qatarı,
Gəlir cavanların təzə baharı,
Demə, sevənlərin qışı yoxuymuş.
Üzü nə dönükmüş, qəlbi nə yadmış,
Yazıq günlərimmi qəlbinə yatmış?!
Yaşaya bilənə həyat həyatmış,
Günlərin dolusu, boşu yoxuymuş...
Məhəbbət baxmazmış ehtiyaclara,
Sevgidən, sevincdən gözü aclara,
Mehrini salarmış qara saçlara,
Ağ günlə, ömürlə işi yoxuymuş.
Bilməzmi qış gəlir dağlar başından,
Gül umar payızın soyuq daşından.
Haçandı ötmüşəm sevgi yaşından -
Bu zalım fələyin huşu yoxuymuş.
• Məmməd İsmayıl - 1968