herkes kendi kitabını okuyor
alaca bir karanlığın ertesinde
herkes biraz gökyüzü,
herkes biraz umman
artık bir günü saklıyor nefesinde
üstümüz başımız deniz kokuyor
yağmurdan sonra anlaşılıyor her şey
denizin adına ve suyun tadına ulaşıyorum
biliyorum öncesi yok beyazın
sevmenin, karanfilin ve kirazın...