Şeytan Sözleri ve Alıntıları
Şeytan sözleri ve alıntılarını, Şeytan kitap alıntılarını, Şeytan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Cehennem'de tahtına oturtul-
muş Satan her zaman siyahtır. Gökten düştüğünde ise genelde si-
yahtır. Belki de Şeytan'ın siyahlığı Mısırlı ve Nübyeli* tanrılarla il-
gilidir. Nübye her zaman Mısır'la yakın ilişki içindeydi ve bazı dö-
nemlerde Mısır'ı Nübyeliler yönetti. Muhtemelen kaynağı Mısır
olan bir özgün eserin Etiyopyaca Apokrifa'sında, il. yüzyıldan V.
yüzyıla kadar Şeytan siyah bir Etiyopyalı olarak tasvir edilir. Örne-
ğin, Petrus'un İşleri'nde (xxıı) Petrus, Şeytan'ı "bir Mısırlı gibi de-
ğil, baştan aşağı bir Etiyopyalı gibi siyah ve pis" olan iğrenç görü-
nümlü bir kadın şeklinde görür. Siyahlar içindeki baştan çıkarıcı bir
kadın olarak Şeytan nadir görülen bir konu değildi. Palladios'un V.
yüzyıl başlarındaki kutsal Babalar 'la ilgili öykülerinde (Historia
Lausiaca, böl. xx), cinsel arzularından rahatsız olan genç bir keşiş
tavsiye almak için Pachomius'u ziyaret eder ve yaşlı keşiş kendi
yaşadığı çatışmaları iblise bağlar:
Şeytan görüntülerinin çoğu, İlk Dönem Hıristiyan sanatının baş-
langıcından Hıristiyan sanatının bitimine kadar olan aynı zaman di-
liminde yapılan Mahşerlerde ve Kıyamet Günlerindedir. Kilise,
heykel ve resim sanatını desteklemeyi bırakınca ve sanatın şekille-
riyle işlevleri değişince, Hıristiyan sanatı birçok farklı türden yal-
nızca biri oldu. Bu da demek oluyor ki Hıristiyan sanatı XV. yüzyı-
lın başlarında biter.
Ne düşman ne
de tehdittir; Şeytan lanetlilere işkence ederek düzeni güçlendirir
Ancak III. yüzyıldan sonra Kilise'nin endişeleneceği çok daha
ciddi bir sapkınlık çıktı ortaya. Hindistan' a seyahat eden bir Pers
. olan Mani, 1 Shapur tarafından desteklendi, Shapur 'dan sonra tah-
ta geçen 1 _Bahram'la arası bozuldu ve 277 yılında hapishanede öl-
dü. (Augustinus, bu iyi Papaz, din değiştirene kadar onun en ünlü
takipçisiydi.) Maniciliğin kökleri Bilinircilik'teydi ve Zerdüşt, Me-
sih ve Buda'yla bağlan vardı. Bizim konumuzla ilgili olarak, Ma-
niciliğin Bilinirciliğin içinde yer alan Pers dualizmini güçlendirdi-
ğini söyleyebiliriz: Aydınlık ve karanlık ilkeleri eşit ölçüde güçlü,
eşit ölçüde sonsuzdu. Bilinircilik ve Manicilik'le çakışan, iç sap-
kınlıklara karşı verilen beş yüzyıllık mücadele, Kilise düşünüşü
üzerinde izini bırakmıştı. Dualizmin hiçbir biçimine tahammül edi-
lemezdi: Bu, Teslis 'ten Kilise'nin işlevine kadar, kritik durumda
olan bütün Kilise öğretisini tehlikeye attı. Bu nedenle Şeytan'ı Tan-
rı'nın düşmanı olarak tanımlamak hileli bir önermeydi ve bu, Şey-
tan paradoksuna yol açtı
Hamsin
Yortu'sunun İsa'sı diye adlandırır. Francis Salet, ayrıntılı inceleme-
sinde şöy�e yazar: "Romanesk sanatta Moissac dışında hi
5
'ibir şey,
Vezelay Isa'sının güzelliğine ve insanlığına ulaşamaz." Ancak
Magdalalı Meryem'e adanmış bir kilisede ona adanan tek bir sah-
nenin bile olmaması ve dış dehlizde böyle muhteşem, huzurlu bir
alınlığın, yarısından fazlasında Şeytan'ın dehşet verici çok sayıda
resmi de dahil korkunç şiddet sahnelerinin olduğu ve neredeyse ta-
mamıyla Eski Ahit' ten alınmış bölümlere dayanan yaklaşık yüz ka-
dar sütun başlığına giden bir geçit olması gariptir.
XII. yüzyıl ortalarında, Fransa'nın genç VII. Louis'si, İkinci Haçlı
Seferine çıkmak için ısrar etmek gibi kötü bir karar verdi. Sefer,
hem askeri hem de kişisel bir felaketle sonuçlandı, çünkü Louis'nin
güzel ve zeki eşi Akitanyalı Eleanor'un kralına eşlik etmesi yalnız�
· ca ona karşı sadakatsizliğini ortaya koydu (tıpkı ikinci kocası, son-
radan İngiltere'nin il. Henry'si olan Anjou'lu Henry'nin ona karşı
sadakatsiz olduğunun ortaya çıkması gibi). Louis, Cistercian başra-
hibi Clairvaux'lü Bemard'ı Haçlı Seferi için papanın desteğini al-
masında kendisine yardım etmesi için ikna etti ve 1 146 Paskal-
ya'sında, "tatlı dilli" Bemard, Magdalalı Meryem'e ithaf edilen Ve-
zelay'deki manastır kilisesinin yakınlarında, toplantıya katılmak
için çağrılan büyük bir kalabalığa sokakta verdiği vaazla İkinci
Haçlı Seferi'ni başlattı.
Roma İmparatorluğu'na ve İmparator'una ait olan bütün
özellik ve güçlerin Cennet'in İmparator'u olarak İsa'ya geçtiğini
gösteren parlak simgeler"di.55 Roma imparatorundan göklere yük-
selmesinden Mesih'in ve Meryem'in Yükselişi geldi. Bu hiç de şa-
şırtıcı değildir, çünkü her imge bir yerden gelmek zorundadır. Ve
halkın gözü önündeki bir imgeye ihtiyaç duyulduğunda ressamlar,
edebi ya da resimsel bir kaynağın ya da ikisinin birden peşine dü-
şerler. Resim geleneği kaybedildiğinde ve ressamın elinde sadece
edebi bir kaynak kaldığında, klasik tanrıçaları ortaçağ kıyafetleri
içerisinde gösteren XII. yüzyıl resimleri gibi tuhaf görüntüler çıkar
ortaya.56 Bunun tersi de olabilir: Edebi kaynak kaybedilebilir.
Pucelle genellikle
_ yalnızca, Eski ve Yeni Ahit arasındaki geleneksel ilişkilerden bah-
seder ve sadece iki anlam aşamasını kendine özgü bir biçimde açık-
lar: "Eski Ahit zamanında Sinagog'tan, Yeni Ahit zamanındaysa
Kilise' den iki farklı şekilde söz ediyoruz: geniş ve maddi anlamıy-
la ya da gizli ve manevi anlamıyla."
Şeytan'ın yüzünü çizmek Mesih'in
yüzünü çizmekten daha zordur. Size İsa'nın, Meryem'in ya da Mu-
sa'nın hatırlamaya değer resimlerinden birinin adı sorulsaydı, hiç
sorununuz olmazdı. Aynısı büyük olasılıkla Yahuda için de geçerli-
. <lir (Giotto'nun ya da Leonardo'nun olursa). Peki Şeytan'ın, Tan-
rı 'nın güçlü düşmanının XVI. yüzyıldan önce yapılan resimlerin-
den hangilerini hatırlayabiliyorsunuz? Muhtemelen hiçbirini. Bu ga-
rip değil mi?
Adem'in dinden dönmesinin, Şeytan'ın insanoğlu üzerindeki ada-
letsiz egemenliğini haklı çıkardığını söyleyerek Şeytan'ın hakları-
nı anlattı. Tann güç kullanamazdı, çünkü bu, adalet ilkelerinin
ihlali olurdu. Bu yüzden Tann, Mesih'i bedel olarak kullanarak in-
sanoğlunu satın aldı.36 İsa, insanoğlunu Şeytan'ın esaretinden kur-
tarmak için ona ödenen bedeldi ve Nyssa'lı Gregorios bunu unutul-
maz bir eğretilemeyle ifade etti: İsa, oltanın ucundaki yemdir