Şiirin gizini çözme denemeleri diyebileceğimiz bu yazılarda ağırlık, şiirdeki metafizik gerçeğe kaydırılmıştır. Çünkü, Sedat Umran´a göre, duyu alanında kalan şiirler eskimekte; benzetmeler, buluşlar, şiirin dökülen sıvası haline gelmektedir. Bu neden böyle oluyor? Çünkü metafizik, şiirin eskimeyen yanıdır. Metafizik gerçek, her insanda varolan, ama şairde aşırı bir özlem halinde görülen ölümsüzlük düşüncesinin şiirde gerçekleştirilmesine, onun hayal ve duygu dünyasında eritilmesidir. Metafiziğin ileri safhası mistik alandır. Şair, böylece çelişkileri derinden yaşayarak, gerilimlerini çözmeden şiirine aktarır, onlar şiirdeki dinamik devinimi sağlar. Okuyucunun susuzluğunu gidermek yerine, ona daha büyük susuzluklara gebe olan bir tatminsizlik ve doymamışlık telkin eder. Büyük şiirler okuyucuları sarsandır, eğlendiren ve uyutan değil...
