Şiirler
Charles BaudelaireSözler ve Alıntılar
Tanri mı? Varlığı konusunda kesin hiç bir şey bilmediğimiz tanriyi yaratan biz; insan düşüncesi. Hangi hayvanın tanrısı vardır? Düşünce olmasaydı, hiç bir zaman tanri kavramı da olmayacaktı. Gerçekte insan, varolan bir tanridan çok, tasarlamış olduğu bir tanriya umutlarını bağlıyor. Tasari, her zaman insanı gerçeğe götüren yol olabilir mi? Yanılmalar,kırılışlar , düş kınklığı; tümü gelip burada çörekleniyor işte! İnanç aldanmaları içinde yüzüp gidiyor insan..
Tutkunum o yeşilsi, o badem gözlerine
Nice acılarla sarmaş dolaş, balım benim.
Odalar, ocaklar, sevgiler geçmez yerine,
O denizler üstünde ışıyan güneşlerin.
Varolmak sevmektir. Tanrının eylemini yaşamak, istemek ve sevmekle olanaklıdır.
Tanrı ya da Şeytan. Ne önemi var? Arınmış ya da arınmamış! Sanatçının ülküsü belli: İnsanı can sıkıntısından söküp atmak ve yaşamda acıklı bir çaba uğruna, unutmanın mutluluğunu sunmak.
Bırak koca Platon çatsınlar kaşlarını,
Canım ülkeler sultanı, sevimli soylu yer
Bağışlatır bir gün senin tüm günahlarını,
Bitmez tükenmez inceliklerle öpücükler.
Bırak koca Platon çatsınlar kaşlarını.
Bağışlanırsın bir gün bu sonsuz eziyetten
Durmadan onarılan yenilmez yüreklere,
Pırıl pırıl gülüşü alır götürür bizden
Ulaşamadığımız o bambaşka göklere!
Bağışlanırsın bir gün bu sonsuz eziyetten!
**Bir seni öveceğim , seni türkülerimde:
Bir tatlılığın yalnız, senin dünyalar değer.
Meleklerin kokusu var incecik teninde
Gözlerin giydirir pırıl pırıl giysiler.**
Belçikalı, zengin bir bankacının odalığı Madame Sabatier'nin Frochot sokağındaki yazın toplantılarına katılıyor, ona adsız sevi şiirleri gönderiyordu. Onun alımlı güzelliği şiirlerine bütün görkemiyle işlenir.
Bu sevi ürperişlerinde yapmacık bir duyguya rastlanmaz. Ozan bütün içtenliğiyle seslenir.
Sayfa 13 - Yaba - Yaşamı, Sanatı ve ŞiirleriKitabı okudu
Nefret o kalpten bu geniş ve karanlık boşluğa,
Bir kalp ki aydınlık maziden ne bulursa toplar
Pıhtılaşan kanında güneştir bozuldu tekrar.
O mukaddes nurdur içime senden bir hatıra!