Gürültü olunca, insan hep ertelenir.
Acı çekerek, dayanarak, diş sıkarak başarıyı kucaklasanız da.
İçimiz'le dışımız'ın kolkola yürüyebilmesi; yâni, bizi mütemadiyen oluşturması, ancak sükûnetle mümkündür.
Bu, oluşması gereken oluşum oluşamayınca da, ertelenmiş olmuyor mu insan?