Sinança Gönderileri
Sinança kitaplarını, Sinança sözleri ve alıntılarını, Sinança yazarlarını, Sinança yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
❝
Defter sana ne yazsam?
Dostlara duyduğum özlemi mi? Durmayan, dinmeyen dertleri mi? Sinan'ı mı anlatayım sana? O yiğit, o güzelim insanı, sevdiğimi, bir tanemi, iyi arkadaşı yani.
❞
Sinança
❝
Sevdiği ölen ilk kadın ben değilim, yoldaşı ölen ilk devrimci ben değilim, arkadaşı ölen ilk dost da ben değilim. Ama gel gör ki, mümkün olmuyor. Ölümün sadece ölüm değil ki Sinança. Bağırsam, bağırsam. Bağırmak neyi halleder. Mümkünü yok, gitti gider…
❞
❝
İşte resimlerin duruyor karşımda... Sen yaşarken tespit edilen anlar. "Şurada bir makinanın, ofset makinasının başındasın çok iyi bildiğim gülümsemen dudağında, gözlerin görünmese de o sırada nasıl olduğunu bildiğim bakış, ellerinin biri cebinde, öbür tarafta, biliyorum. İşte forumda konuşurken. Sesin yok hayır fotoğrafta. Ama duyuyorum vurgun olduğum sesi, etkili sesi, sigaradan ve farenjitten gereği kadar kısık. Sana ilk sevdalandığımda, sana doğru arkamdan itildiğim sırada da böyle konuşuyordun bir açık oturumda.
❞
❝
Cunta günlerinde kitabın kendisi, "siyasiliğin" bir belirtisi olduğundan, yurtdışına çıkarken ancak bir iki kitap alabilmiştim yanıma. Sınırdan sağ salim geçmek isteyen, en küçük ayrıntıya bile dikkat etmeliydi. Eli kalem tutanın orta parmağındaki nasır bile tehlikeli olabilirken, kitaplar haydi haydi tehlikeliydi. Hoş, tersi bile olsa faşizmin hışmından, arkadaşların evine sakladığım kitaplarımın ne kadarını getirebilirdim ki? Saklamadıklarım ise haberim olmadan zaten kapanın elinde kalmışken... Kısaca Duisburg'a geldiğimde, bir gün kitaplarına kavuşma umudunu henüz yitirmemiş, kitaba acıkmış, bir kitap fakiriydim.
❞
Sürgün yılları
❝
Her doğan gün, öngörülerinin doğrulanmasının karabasanıyla başlar. Doğrulanmak kendine olan güveni beslese de, verdiği acıyı söküp alamaz senden. Ve "Sonunda... kendi yazılarında bile yaşanacak yer kalmamış" olur siyasi sürgüne. Kalsan kalamazsın, gitsen gidemezsin. İşsizlik ise tüy diker bütün bunların üstüne.
❞
❝
Elinde bir kalem, yazmadan duramazsın. Adorno'nun dediği gibi: "Artık yurdu kalmamış kişi için yaşanacak yer olur yazı.”
Günler, yıllar geçer... Yazmak da karetmez acılara, hasretliklere, başını alıp giden olaylara, zorunluluklara.
❞