İslamî dönem tercüme faaliyetleri (9. ve 10. asır) kapsamında Aristoteles’e atfedilen siyasete dair ilk eser Sırru’l-Esrar’dır. Bu eserin Ortaçağlarda Doğu’da ve Batı’da sıkça başvurulan ve bilinen bir eser olma hüviyetine sahip olmasında Aristoteles’e atfedilmesi ve İskender’e hitaben yazılması önemli bir rol oynamıştır.
Ortaçağdaki yaygın kullanımına ve bilinilirliğine rağmen bu kitabın menşei üzerine sorunlar günümüze kadar gelmiştir. Her ne kadar bir sözde-Aristo metni olduğu kesinse de eserin girişindeki diğer iddialar da sorgulanmaya muhtaçtır. Söz konusu kitabın elimizdeki en eski nüshası Arapçadır ve bu nüshada tercümenin Batrîk oğlu Yuhanna tarafından yapıldığı bilgisi bulunur. Eser, Arapçadan sonra Latinceye ve birçok Avrupa lisanına tercüme edilmiş; birçok sultanın ve kralın, Doğu’nun ve Batı’nın devlet idaresi konusunda başucu kitaplarından biri olmuştur.
Sırru’l-Esrar ilgi alanı yalnızca devlet yönetimi olmayan bir siyasetnamedir. Ele aldığı konular başta devlet yönetimi olmak üzere sırasıyla, ahlâk, devlet memurlarının tayini ve idaresi, savaş taktikleri, tıp, fizyoloji (ilm-i kıyâfet), kimya, astroloji, taşlar ve bitkiler… olmak üzere oldukça geniş bir muhtevaya sahiptir.
