“Düşünüyorum, o halde varım" dedi içinden Augusto. "Düşünen her şey vardır ve varolan her şey düşünür. Evet, varolan her şey düşünür. Varım; ki düşünüyorum.”
".. soluk alan, etten ve kemikten, ölümlü ve bedeni olan bir adamı öldürmek kolaydır, çok kolaydır, ne yazık ki, çok çok kolaydır... ama onu diriltmek? Onu diriltmek olanaksızdır.."
"Bir insan can çekişiyor bile olsa, öleceğine inanmıyorsa, belki ölmeyebilir. Ama ufacık da olsa bir kuşkuya kapıldı mı, ölümden kaçamayacağına inandı mı bitmiş demektir.."
""Sanatın en iyi kurtarıcılığı, insana var
olduğunu unutturmasıdır." diye bir söz duymuştum.
Kendi kendine eğlenmek, acılarını unutmak için kendini roman okumaya veren insanlar vardır..."
"Gerçek hiçbir deneyin dönüşü yoktur.
Kendisini güvenceye alıp, gemileri yakmadan bir şeyin üstünde deneme yapmak isteyen bir insan, kesin hiçbir şey öğrenemez.."
"Gerçekten insan çirkinleştiğini, yaşlandığını anlamaz mı sanıyorsun?
- Hayır, söylense bile. Sürekli ve yavaş yavaş olur. Kuşkusuz başına ani bir şey gelirse, o başka... Ama insan yaşlandığını duymaz, off!..
insanın duyduğu, çevresindekilerin
yaşlandıkları ya da gençleştikleridir."
"Bir başkasının gömütü üzerinde doğan ve büyüyen bir aşk daha da acıdır, tıpkı humuslu toprakla, yani bir başka bitkinin kokuşmasıyla beslenen bir bitki gibi.."
"Sözünün eri insanlar önce bir şey söylerler, sonra bunu düşünürler, en son olarak da yaparlar, bir kez düşündükten sonra, sonuç iyi olurmuş, kötü olurmuş...
Sözünün eri kişiler bir kez söyledikten sonra düzeltelim, bu sözden dönelim demezler.."