Sistem Olarak Tarih
José Ortega y GassetSözler ve Alıntılar
Zihnimizde bizim irademizin, kararımızın dışında yığınla fikir kendiliğinden doğar ve davranışımızı hiç mi hiç etkilemezler.
Canlı aşk da durgun sürüklenen aşktan farklıdır, çünkü sevilen kişi hiç arasız, hiç unutulmaksızın varlığını duyurur yüreğimizde. Dikkatimizi toplayıp gidip onu aramamız gerekmez, tersine, onu ruhumuzun gözlerinin önünden kaybetmek zor iştir. Bu demek değildir ki, onu her zaman düşünmekteyiz, aslında sık sık bile düşünmeyiz, sürekli olarak “varlığını hesaba katarız."
İnsan yaşamının en basit, ama aynı zamanda en önemli özelliği, yaşantısında tutunabilmek için insanın tek çaresinin bir şeyler yapar durumda olmasıdır. Yaşam bize sunulmuş olan bir şeydir, öyle ya, kendi kendimize biz sunamayız onu, kendimizi apansız, nasıl olduğunu bilemeden yaşamın içinde buluveririz.
Herakleitos uyarmıştı: Gerçek gizlenmekten hoşlanır.İlk bakışta evren sürekli bir karnavaldır. Maskeler sarmıştır çevremizi. Ağaçlar ormanı görmemizi engeller, yapraklar ağacı görmemizi, bu böyle sürer gider. Varlık, şeyin kendisi, özü gereği gizli olandır, örtülü olandır, maskeli süvaridir. Onu gizlendiği maskelerin altında bulup çıkarmamızı sağlayan işleme “gerçekliğini belirlemek”, irdelemek deriz.
Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
.....her zaman bir şeyler yapmak durumundayız, ama hiçbir zaman ille de belli bir şeyi yapmaya zorunlu değiliz....
Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Auguste Comte 1844'de şunları yazmıştı: “Bugün şunu kesinlikle söyleyebiliriz ki, geçmişin bütününü yeterli biçimde açıklayacak olan bir öğreti, sadece bu sınavdan geçmenin sonucu olarak bile, kaçınılmaz bir şekilde geleceğe zihinsel açıdan hâkim olacaktır.” "
Sayfa 63 - T.İ.B. Kültür Yayınları E-KitapKitabı okudu
Bir konudaki inancımız yaşamamız için yeterli olduğunda canlı bir inancımız var demektir, bir inancı terk etmemiş olsak da hâlâ içimizdeyken yaşamımızda etkin varlığını göstermez olmuşsa, o inanç ölü bir inançtır, durgun bir inançtır. Onu bir malul gibi sırtlamış, sürüklemekteyiz demektir, gerçi hâlâ bir parçamızdır bizim, ama ruhumuzun tavan arasına atılmıştır, etkisizdir.