Sitem Taşları
Şükrü ErbaşÖne Çıkan Sitem Taşları Gönderileri
Öne Çıkan Sitem Taşları kitaplarını, öne çıkan Sitem Taşları sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Sitem Taşları yazarlarını, öne çıkan Sitem Taşları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yalnızız işte
Bir umut, diyoruz
Yaşıyoruz, ne yapalım!
Sayfa 91 - Kırmızı kedi YayıneviKitabı okudu
İnsan tanrısını içinde taşıyor ama hep uzaklara dua ediyor.
Sayfa 17 - Kırmızı kedi YayıneviKitabı okudu
“Nasıl öğrendik, nereden öğrendik aklım almıyor; bir insanı en ince yerinden, içtenliğinden parçalamayı öğrendik. “
Sayfa 59
Biz neden bu kadar çok ve bu kadar yalnızız
Sayfa 31
İnsana verilen en büyük cezanın, sınırlı bir hayatla sonsuzluğu kavrama yetisi olduğuna inanıyorum...
Sayfa 41
Sessizce
Çekilmek gerek.
Sözü yere düşürmeden
Kalbin menevişi solmadan
Yazdıklarını incitmeden
Doğanın büyük sessizliğine inanarak
Sayfa 7
İnsan bu, diyorum, hırs yumağı, hırs çamuru, hırs çukuru, hırs batağı, hırs mezarı...
Sayfa 97
Bazı harfler ekleyerek, bazı harfler silerek
Bir aşk şiirine başlarsın. Canından çekersin her bir dizeyi. Şiir, sevgilinin kirpiğinden ruhuna, dünyada olmayan büyülü yollar açar. Sen bile sözünün karşısında tutulur kalırsın. Sonra dünya döner. Sevgili, dönen dünyaya karışır. Onun boşalttığı yere, yalnızlık, hatıra, keder. Pişmanlık denen gökyüzü kadar bir " gönül yarası " gelip oturur. Akif Efendi'nin Gönül muhabbeti âdet eylemiş bir kere, yoksa / Ne bende aşk ne sende cemal kalmıştır dediği yerlere varırsın. Sözüne, şiirine kaynaklık eden kişi, o sözlerin uzağına düşmüştür. Sen, o sesin ,aşkın uzağına düşmüşsündür. Ama bir bakarsın ki başka aşklarda, başka seslerde sürüp gidiyor sözlerin. Hemde daha bir değerlenerek. Bazı harfler ekleyerek, bazı harfleri silerek yazdıklarının üstünden bir daha geçersin.
Sayfa 13 - Kırmızıkedi YayıneviKitabı okudu
Duygunun ölümü olmaz diye çok yazdım söyledim. Ancak duygunun yaşlanacağını hiç düşünmemiştim. İnsan sevmekten de yoruluyormuş, yazmaktan da, anlamaktan da. Beş duyunun kapıları her gün biraz daha toprağa bakıyor. Tam da bundan olsa gerek, Dünya gittikçe daha güzel. Çocukluğumuzdaki güzelliğinden de güzel. Ne garip, ne büyülü, ne yakıcı...
Önce kalabalığı öğretti bana, şimdi yalnızlığı öğretiyor.
Sayfa 32 - Kırmızı kedi YayıneviKitabı okudu
İnsan sevmekten de yoruluyormuş, yazmaktan da, anlamaktan da.
Sayfa 32 - Kırmızı Kedi Yayınları