Şükrü Erbaş... Daha önce şiir kitabını okumuştum, Bağbozumu Şarkıları, severek okuduğumu hatırlıyorum. İlk kez düşünceleriyle ilgili bir kitabı okudum.
Kitap, edebiyat ve şiiri ana konu olarak almış, deneme yazılarından oluşuyor. Bazen yazdığı yazıların tekrara düştüğünü görmek ve konudan konuya sık atlanması puan kırdığım konulardan biri oldu. Diğer yazdığı dikkatimi çeken konulardan bir kaçı ise yalnızlık, çocuklar, gençler, sosyal medya.
Şimdi şöyle söyleyeyim ben edebiyatçı değilim, iyi bir şairi eleştirmek benim haddime değildir. Klasiklerden şiirlere, felsefeden bilim kurguya, farklı türlerde kitap okumuş bir okur olarak yapıyorum yorumumu.
Şairin fazla karamsar olduğunu düşündüğüm yazıları oldu, kendi bakış açısıyla yazdığı yazılar ama tamamen umutsuzmuşuz edebiyat ölüyora getirmesi biraz abartı buldum. Mesela pandemi döneminde yazdığı bir yazıyı da kitaba eklemiş, kapanmanın verdiği etkiyle insanların kitaplardan uzaklaştığını ve bundan korktuğunu dile getirmiş. Aksini düşünüyorum, günümüzde bizim o kadar çok yapmamız koşturmamız gereken olay oluyor ki durup kitap okumaya vaktimiz bile olmuyor ya metro köşelerinde ya uykumuzdan çalarak okuduğumuz okumaya çalıştığımız kitaplarımız vardı. Benim bir kaç ay boyunca kapanma sürecinde okuduğum kitaplar haftada rahat 3-4'ü buluyordu. Ömrümde en çok kitaba doyduğum zaman dilimi oldu diyebilirim.
Yazdığı yazılarda edebiyata ve şiire olan düşkünlüğünü hissetmek yine de hoşuma gitti yazarın.
Keyifli okumalar dilerim.
