Sivastopol Öyküleri
Lev TolstoySözler ve Alıntılar
Çağ değişti ama insan değişmedi.
"Kibir! Çağımızın karakteristik bir işareti ve tuhaf bir hastalığı."
Uyumak, çevresindeki her şeyi, en önemlisi de, kendini unutmak istiyordu.
"Öleceğiz! Yaşasın! "
"Yalnızım, yalnız! Dünyada var mıyım, yok muyum, kimsenin umursadığı yok! "
Benim öykümün kahramanı, yüreğimin bütün gücüyle sevdiğim, her güzelliğiyle anlatmaya çalıştığım, her zaman güzel olmuş ve olacak gerçektir.
26 Haziran 1855Kitabı okudu
Neden Homeros'lar, Shakespeare'ler aşktan, ünden, acılardan söz etmişler de, günümüz edebiyatında yalnızca "aristokratlık hevesinde olanların" , "ün düşkünlerinin" bitmek bilmez hikayeleri var?