70'ler tr solu prototipi gibi bir kitap. Bir dolu ustadan alıntı, bir dolu kavram kullanımı, ama son tahlilde yaratıcı ne var? Hiçbir şey. Bu solcuların kendileri çok daha iyisini söyleyebilecekken illa geçmişteki teorisyenlerden alıntı yapma ısrarını anlayamıyorum. 70'ler psikolojisi herhalde. Çok sevdiğim Yılmaz Güney'de de aynısını görünce üzüldüm. Anladığım kadarıyla kendine bir politik grup yaratmış. Sovyetler'e sosyal emperyalist, Çin'e revizyonist, hatta Arnavutluk'a da birşeyler diyordu şimdi hatırlamıyorum. Hatta dedim çünkü tr solunda AEP bir ara en birinci sosyalist parti olarak büyük saygı görüyordu. Sonra Evren'i selamlayınca patladılar gerçi.
Keşke bu tarz bir gruplaşmaya gitmeseymiş. Sovyetler'i ABD ile eşdeğer görmek filan bunlar üzücü şeyler. Sıcağı sıcağına, yaşananlara aşırı tepkisellik diyelim. İşte o noktada biraz dışarıdan bakabilmek, biraz tarihsel yaklaşabilmek gerekiyor.