Siyasi ve Edebi Portreler
Yahya Kemal BeyatlıEn Eski Siyasi ve Edebi Portreler Gönderileri
En Eski Siyasi ve Edebi Portreler kitaplarını, en eski Siyasi ve Edebi Portreler sözleri ve alıntılarını, en eski Siyasi ve Edebi Portreler yazarlarını, en eski Siyasi ve Edebi Portreler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Aruzla "seviyorum" denilemez lakin "seviyorum" diyemeyen bu veznin aşkı ifade etmemiş olduğunu zannetmek, göz önünde duran koskoca hakikati inkar edip münhasıran "mantık" a inanmak olur.
Sayfa 27 - İstanbul Fetih Cemiyeti 1950 yayınlarıKitabı okudu
Muallim Naci'yi Türk şiirinin son peygamberi gibi görürdü Ali Kemal.
Sayfa 66 - İstanbul Fetih Cemiyeti 1950 yayınlarıKitabı okudu
Tevfik Fikret'i ilk defa 1912 yazında, arkadaşım Şefik Esad'ın delaleti ile tanıdım. On seneden beri şiirine aşina idim. Kendi nesiimin bütün çocukları üzerinde olduğu gibi, rûhumda, ahlakımda, zevkimde, lisanımda, sa'atımda en büyük tesiri o icra etmişti. Şark aleminden kafamı o çıkarmıştı. Bir müddet onun
kainatında kalmıştım.
Ziya Gökalp
Onun, iki asır evvel Almanya içinde Almanlığı keşf eden "Leibnız" gibi, Osmanlı İmparatorluğu içinde Türklüğü keşf eden bir adam olduğundan şüphelendim.
Ziya Gökalp
Doktor Nazım Bey beni ona tanıttı : Sana Paris'den gelmiş eski bir Türkçü takdim edeyim, konuşunuz ve anlaşınız!" dedi. Ziya Bey pek ziyade sevindi, Cağaloğlu'na doğru hem yürüyor, hem konuşuyorduk. Lakin ben artık doktor Nazım Bey'in, Abdülhamid devrinde, Paris'deki muhitimizde, tanıdığı müfrit türkçü. değildim, hayalini türkçülüğe ilk kaptıran her Türk'ün gördüğü Turan rüyasından uyanmıştım, ırk birliği gibi ve saf menşe'lerimize rücû gibi ilk şedid arzularımız bahsinde uslanmıştım, kendi vatanımızın o zamanki siyasi hududları içinde bir türklüğe razı olmuştum, bin yıl evvelini kable't-tarih sayarak, bin yıldan beri kökleştiğimiz Anadolu ve Rumeli topraklarında, daha küçük mikyasda bir türkçülüğe meyl etmiştim. O vakıtki tabiri ile, bir Osmanlı Türklüğü arzu ediyordum, Ziya Bey'e benim ustanmış düşünederim dar ve tatsız göründü.
Ziya Gökalp
İnsanlara ateş vermek istediği için Kaf Dağları'na zincirlenmiş ola Promete gibi Ziya Bey kafası ile ilme zincirlenmişti, o zincirinden bir an ayrılamıyordu, hayata, "tabiate, havaiyata dair, dereden tepeden konuşmak nedir bilmiyordu. Her kelime ve her hadise onda bir fikir silsilesini uyardırırdı.