Uzun bir yolculuktu.Hani her Ramazan akşamı bir yerlerde toplanıp hoş sohbetler yapılır ya , işte bu kitap da bana bu duyguyu hissettirdi.
Bazen kendimi muhteşem bahçelerde gezintiye çıkmışım gibi ,bazen aşk deryasına dalmış gibi:)
Bazen de nasihatler almış gibi hissettim..
Keşke kaybettiğimiz büyüklerimiz aramızda olsa da canlı nasihatler alabilseydik:( o şefkatli elleriyle dokunsalardı bize tıpkı çocukluğumuzdaki gibi :(
Hele o beyitler insanın gönül telini titreten nağmeler gibiydi... Bir damla nasipleniverene ne mutlu..
Ehh.. zor bir dünyada yaşıyoruz,hep bir koşuşturma içindeyiz.Arada bir molaya ihtiyaç oluyor tabii. Kitabın bendeki etkisi de tıpkı güzel bir mola gibiydi.
Ayrıca anlatım dili de çok iyiydi.Ramazan'ın tam da ruhuna uygun,bizim de ruhlarımıza şifa gibiydi..
Bazı cümleler öyle derin ve yakıcıydı ki ,bazen çeşmeleri koyverdiğim de olmuştur..
Son olarak madem uzun bir yolculuktu dedik, güzel bir alıntı ile noktayı koyalım..
"-Yol gönüldür. Gitmek, kendiliksiz kendine gitmektir, bilmek ve bulmaktır. Evvelâ kendinden çıkacak, sonra kendiliksiz kendine döneceksin. Yâni kendi hakikatini bilecek ve nihâyet kendi hakikatini açıkça görüp bulacak ve kayıtsız şartsız, ikiliksiz tevhide kavuşacaksın..."
Bu Ramazan'da ben şifamı aldım, darısı sizlere olsun.
Keyifli okumalar..