Öne Çıkan Şok Doktrini Gönderileri
Öne Çıkan Şok Doktrini kitaplarını, öne çıkan Şok Doktrini sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Şok Doktrini yazarlarını, öne çıkan Şok Doktrini yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gunder Frank, Pinochet’nin dayattığı çerçevede hayatta kalmaya çalışan Şilili bir ailenin gözünde ‘asgari geçim ücreti’nin ne anlama geldiğini ortaya koyuyordu. Bir ailenin gelirinin kabaca yüzde 74’ü sadece ekmek almaya gidiyordu, bu da süt almak ve işe gidip gelmek için otobüs ücreti gibi ‘lüks kalemler’den
kısıntı yapmayı şart koşuyordu. Ailende dönemiyle kıyaslandığında ekmek, süt ve otobüs biletme yapılan harcama bir kamu işçisinin ücretinin yüzde 17’sine denk gelmekteydi.
Sayfa 111
Uzun süredir ısrarlı bir şekilde sürdürülen akla yatkın inkâr politikası 11 Eylül 2001’de geçerliliğini yitirdi. İkiz Kuleler’e ve Pentagon’a yapılan terör saldırıları Kubark kitapçığının sayfalarında tasavvur edilenlerden farklı bir şok türüydü, fakat etkileri açısından olağanüstü ölçüde benzerlik gösteriyordu: koyu derecede yönünü kaybetme, aşırı korku ve endişe ve kolektif regres- yon. Kubark sorgucusunun kendisini ‘baba figürü’ şeklinde ortaya koyması gibi, Bush yönetimi de hiç vakit kaybetmeden, koruyucu anne baba rolü oynamak için bu korkuyu kullandı, ‘anavatan’ı ve savunmasız insanları gerekli araçlarla savunmaya hazır olduğunu ilan etti.
Sayfa 54
"Milton Friedman’ın teorileri kendisine Nobel Ödülü, Şili’ye Pinochet’yi kazandırdı.."
Bolivya
Yedi gün sonra planlama bakanı Bedregal’in elinde şok terapi programının taslağı vardı. Bu taslakta, gıda maddelerindeki teşviklerin sona erdirilmesi, hemen hemen bütün fiyat denetimlerinin kaldınlması ve petrol fiyatlarında yüzde 300 oranında artış yapılması gibi tedbirler yer alıyordu. Zaten son derece yoksul olan bir ülkede hayat aşırı derecede pahalılaşırken, bu plan, düşük olan memur maaşlarını bir yıl süreyle dondurmaktaydı. Bunun yanında hükümet harcamalarının ciddi şekilde kısılması, Bolivya sınırlarının ithal mallara sonuna kadar açılması ve özelleştirmenin habercisi olan, devlete ait şirketlerden işçi çıkarılması öngörülüyordu. Bolivya 1970’lerde Güney Koni’nin diğer bölgelerinde gerçekleştirilen neo-liberal devrimi kaçırmıştı; fakat şimdi kayıp zamanı telafi etmeye çalışıyordu.
Sayfa 203
Friedman’m kafasındaki kriz türü, askeri değil ekonomik nitelikliydi. Onun anladığı şey normal koşullardaki, çatışan çıkarların gidip gelmesine bağlı ekonomik kararlardı: İşçiler iş ve ücret artışı isterler, işverenler vergi oranlarının düşürülmesini ve rahat bir ortam sağlanmasını talep ederler ve politikacılar da bu çatışan güçler arasında bir denge kurmaya çalışırlar. Ancak ekonomik bir kriz etkisini gösterir ve yeterince şiddetli olursa (para değer kaybeder, piyasa çöker, büyük bir resesyon yaşanırsa), her şey darmadağın olur ve politikacılar ulusal çapta acil bir duruma cevap verme adına gereken (ya da gerekli olduğu söylenen) her şeyi yapmakta özgür hale gelirler. Krizler bir bakıma ‘demokrasinin serbest bölgeleri’dir: Başka bir deyişle, rıza arayışı ve konsensüs ihtiyacı duyulmayan zamanlarda politikada ortaya çıkan boşluklardır.
Sayfa 193