Sokak Nöbetçileri: Bartu Sarca

Bartu Sarca'nın güncesinden... 14.09.2022 Bu gece rüyamda ailemi gördüm. Bir kadın vardı, saçları simsiyahtı, boyu uzundu, gözleri benim gibi koyu renkti. Yanındaki adam orta yaşlarındaydı, bir gözü yoktu, duruşu korkunçtu. Ama onların annem ve babam olduklarını biliyordum çünkü ellerinde benim bebeklik kıyafetlerim vardı. Küçüktüm, Sokak Nöbetçileri'nden bile öncesi kadar küçüktüm karşılarında. Onlara koşmak istedim, hareket edemedim, başımı çevirdiğimde beni tutan kişinin büyük halim olduğunu gördüm. Kurtulmaya çalıştım, başarılı olamadım. Yeniden ailemi döndüğümde ise annem yine tek bir ismi fısıldadı: Özgür. Özgür kim, diye soramadım. Onlar benden uzaklaştılar, geriye kalan bebekliğim de, sokağın ortasına terk edilmiştim. İ̶k̶i̶n̶c̶i̶ ̶S̶o̶k̶a̶k̶ ̶N̶ö̶b̶e̶t̶ç̶i̶s̶i̶,̶ ̶B̶a̶r̶t̶u̶ ̶S̶a̶r̶c̶a̶ ̶ "Yalnızca Bartu"

-25-Kitabı okudu

Veronika

Bartu Sarca'nın güncesinden... 23.02.2022 Bugün ne kötü anıları yazmaya o kadar alışmışım ki, güzel anıları hep atlıyorum. Belki de güzel anılar artık çok fazla olduğundandır, bilinmez. Bugün hep beraber sinemaya gittik, harika bir animasyon filmiydi. Ve maalesef bundan keyif alanlar sadece Zeynep ve yeğenimdi... İ̶k̶i̶n̶c̶i̶ ̶S̶o̶k̶a̶k̶ ̶N̶ö̶b̶e̶t̶ç̶i̶s̶i̶,̶ ̶B̶a̶r̶t̶u̶ ̶S̶a̶r̶c̶a̶ ̶ "Yalnızca Bartu"

-24-Kitabı okudu

Reklam

Veronika

Bartu Sarca'nın güncesinden... 16.07.2021 Bugün minicik bir bebek dünyaya geldi; biz kocamın adamların arasında o, o kadar küçüktü ki, benim elim bile ondan daha büyüktü. Nasıl sevilirdi ki el kadar bebek? Tarifi yoktu. İ̶k̶i̶n̶c̶i̶ ̶S̶o̶k̶a̶k̶ ̶N̶ö̶b̶e̶t̶ç̶i̶s̶i̶,̶ ̶B̶a̶r̶t̶u̶ ̶S̶a̶r̶c̶a̶ ̶ "Yalnızca Bartu" 23

-23-Kitabı okudu

Veronika

-23-Kitabı okudu

Veronika

Bartu Sarca'nın güncesinden... 14.06.2021 Bugün uzun zaman sonra ilk kez H̶e̶l̶i̶n̶'̶l̶e̶ Saye'yle dertleştik. Onu koltukta yalnız başına otururken buldum, elinde bir su bardağı vardı, eli titriyordu ve gözleri dolu doluydu. Yanına gittiğimde gözleri beni bulur bulmaz ağlamaya başladı ardından elindeki bardağın yere düşmesini umursamadan bana sarıldı. Ne oldu, dedim Korkuyorum, dedi. Neyden, dedim. Bu hayattan, dedi. Neden, dedim. Ya kızım da benim gibi bir hayat yaşarsa, dedi. Ürperde, ona belli etmemeye çalıştım. Biraz daha sıkı sarıldım ona. Ve sonrasında söz verdim, dedim ki, ben olduğum sürece ve diğerleri yaşadığım müddetçe kızının yaşadığı hayat, hepimizin hayallerinde olan hayattan çok daha güzel olacak. Yeniden bakışlarımız kesiştiği, bu kez gülümsüyordu ve bana inandı. Saye ile sarsılmaz hissimizde buydu: Güven. İ̶k̶i̶n̶c̶i̶ ̶S̶o̶k̶a̶k̶ ̶N̶ö̶b̶e̶t̶ç̶i̶s̶i̶,̶ ̶B̶a̶r̶t̶u̶ ̶S̶a̶r̶c̶a̶ ̶ "Yalnızca Bartu"

-22-Kitabı okudu

Veronika

Bartu Sarca'nın güncesinden... 08.04.2021 Bugün bir kız çocuğunun amcası olacağını öğrendim. Bu aileye bir bebek gelecek, masumiyetle asıl şimdi tanışacağız. Söz veriyorum, amcacığım, sana yumruk atmayı ilk ben öğreteceğim. İ̶k̶i̶n̶c̶i̶ ̶S̶o̶k̶a̶k̶ ̶N̶ö̶b̶e̶t̶ç̶i̶s̶i̶,̶ ̶B̶a̶r̶t̶u̶ ̶S̶a̶r̶c̶a̶ ̶ "Yalnızca Bartu"

-21-Kitabı okudu