Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz
Umay UmaySokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz Gönderileri
Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz kitaplarını, Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz sözleri ve alıntılarını, Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz yazarlarını, Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
ruhumu saran sessizliğe seni nasıl bağışlatacağım
kalbi olmayan bu bedenin üstünde
tanınmaz olana dek devam edecek
bu işkence
su yükseldikçe yükseliyorum. musluklar aktıkça akıyorum. pencereleri açmayı unutmuşum, tavana kadar yükseldim. kaykay yapan fosforlu kirpilerim yeni öldü. boğulamıyorum, zaten hep kandırıldım.
depremde kurtanlacak ilk şeydi bakışların. sarılacaktık, bakkala gidecektik. ama ne yaptın? kanımı taşıyan bardağı devirdin...
kazanmak zaten yakışmazdı bana.
ben kendi yankısıyla kendi tanrısını kaybetmiş bir meleğim. acılar bir beden fazla; geliyor kanatlanma. ve bir beden küçük geliyor kedere.. kedere mesafesiz adımlarla yürürken bağışlandım. suçlanarak bağışlandım. bağışlandım hiç sevmeyerek. çarşaflar boyu kimsesiz bir melek olarak kaldım.yaptığım yaşama karşı kasıtsız bir hakaretti. ne yazık ki evdeki çiçekleri sulamayı, yastık kılıflannı değiştirmeyi unuttum. bir de içimden söküp atamadığım öpüşü.
kendi gölgesiyle savaşan biri ışığı nerede bulmuşsa yolculuğunu geceyle ve o ışıkla kutsamalı. bunu yapıyorum işte;.... bir delinin rüya duvarını örüyorum
gölün içindeki sesin dudaklarımdaki yaraları iyileştirdi
dünyanın bir hücre olduğunu unutmak için inşaa ettiğimiz hücrede sessizlik perdeler kadar kirlidir oysa.
kimsenin anlayamayacağı dertlerle, gerçeklerle başımız dertteyken ve kendimizden daha yalan bir tanrı bulamıyorken; bekleyen., bekleyen., bekleyen sessizlik.
Kazanmak zaten yakışmazdı bana. Kazananların, onların yakalarında love storyler, ölürken bile dişlerini fırçalayan, koltuk altlarını deodorantlayan aşklar var... Onlara baktım baktım... Gözlerimi kapatıp yağmurun yağmayışından SUÇU çıkarttım.
Oysa, zarifçe vedalaşacaktım her parçamla.
Sayfa 46Kitabı okudu
Hep veda, ya koşan ayak sesleri. top sesleri, ip sesleri, babamın sesi, duvarlar... Bu sessizlik...; yaşamak isteyen bir yanım var biliyorum ama takılıp kalıyorum.
Taa içimde bir başka hayat debeleniyor, o da arıyor kendi kalbinin tanrısını. Bu sessizlik; ayağa kalkıp düşüyor. Ta içimde...
Sayfa 46Kitabı okudu
Aşk , kasım'ın bilmem kaçında yaldızlı bir kalemle intihar etti.
Sayfa 19Kitabı okudu
Bu kadar kırılmışken ve hala kırılabilecekken bırak sayfalar onarsın bizi.
Sayfa 62
Sessizlik öğreniliyor. Sessizliğim belli oluyor. Bir şey donup kalıyor yüzümüzde...
Sayfa 13