Kadının hayatı ve kendi duygusal dünyası içindeki yabancılaşmayı ve yalnızlığı kendini bulma arzuladığı hayatı ve aslında onun ne olduğunu aradığını anlatan bir öykü.Kocasından ayrılıp çocuğuyla (evi, korkuları, cesaretleriyle) birlikte yalnız kalmayı seçen bir kadının birkaç günlük serüvenini anlatıyor. Alıntıya değer onlarca sözler arasında seçtiklerim;
"Bana bu akşam, sanki ömür boyunca dilediğim her şey gerçekleşmiş gibi geliyor. Sanki bir büyüyle, bir mutluluk durağından öbürüne, arada hiç yol katetmeden geçebilirmişim gibi bir duygu. Büyülü bir güç hissediyorum,ve sana ihtiyacım var. Ve mutluyum. Alabildiğine bir mutluluk çağıldıyor içimde.”
"Hayır, mutlu olmayı istemiyorum, memnun olayım yeter. Mutluluktan korkuyorum. Sanırım mutlu olmaya katlanamam, şu kafam dayanmaz. Çıldırır, bir daha da düzelmem, ya da ölürüm. Ya da birini öldürürüm."
"Yüzünüz o kadar yumuşak ki, günün birinde öleceğimizin bilincindesiniz sanki."
Solak Kadın‘ da böyle oldum :(
Sonuç= Pişmanlık...
Teşekkürler 
Peter Handke, yaklaşık sekiz saatimi alabildiğin için :((((
