Olmak ya da olmamak işte bütün mesele bu.
Düşüncelerimizin katlanması mı güzel, Zalim kaderin yumruklarına,oklarına? Yoksa diretip bela denizlerine karşı
"dur, yeter" demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece.
Ama düşünün ki uykuda düş görebilir insan.
İste bu kötü.
Çünkü ölüm uykusunda,
Şu fani bedenden sıyrılıp çıktığımızda, Göreceğimiz rüyalar bizi duraksatır ister istemez.
Yoksa kim katlanırdı zamanın kırbaçlarına, küfürlerine,
Zorbanın haksızlığına,kibirli adamın hakaretine.