Son Adım
Ayhan GeçginSon Adım Gönderileri
Son Adım kitaplarını, Son Adım sözleri ve alıntılarını, Son Adım yazarlarını, Son Adım yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İnsan bir 'hiç' değil.. hiçten biraz daha fazla..
Geriye hiçbir şey kalmayıncaya dek her şey yok olup gidiyor, dünyalar,
evrenler ... Geriye hiçbir şey kalmayıncaya dek mi?
Ama her şey yok olduğunda bile geriye bir şey kalıyor, hiçten biraz fazla olan bu
şey kalıyor, karanlıkta bir nabız gibi atan şey, bir titreşim, evrenin başlangıcı da olabilecek, tüm sonlarla tüm başları iç içe geçiren küçük, ölümsüz tohum, bir incir çekirdiği.
Bu incir çekirdeği aynı zamanda
bizde, şimdiden içimizde, burada.
MetisKitabı okudu
Soğuk ateş
Bakıyor, bu insanlar benim neyim oluyor, diye soruyorsun, yakınlarım mı? Bizi birleştiren, ateşin başına toplananlar gibi toplayan bir şey gerçekten var mı? Soğuk bir ateşin, donduran , buz kestiren bir ateşin etrafında nasıl toplanılır?"
.
MetisKitabı okudu
.. mavi gök iyice derinleşmiş. yükselmiş. Boş. pürüzsüz. sessiz. Gökyüzüne bakıyor, yaşamım, diyorsun, çoktan gelip geçmiş ve her zaman orada.
Son
Sayfa 259 - MetisKitabı okudu
Ama belki yarım bir şey yoktur. diye düşünüyorsun. Belki yarım hiçbir şey yoktur. her an aynı zamanda tam. bütün. eksiksizdir.
Belki her yaşam. bir aylıkken ölen bebekten doksan yaşında ölen ihtiyara kadar tamdır. eksiksizdir.
son
Sayfa 258 - MetisKitabı okudu
.. insanı bir hiçe indirgeyemezsiniz. Gerçeği mi istiyorsunuz, işte gerçek: İnsanın içinde ölümsüz bir şey vardır. İnsanın için de yok edilemez bir şey vardır.
.
Sayfa 247 - MetisKitabı okudu
İnsan bir hiç değildi, hiçten biraz daha fazla bir şeydi. Biraz daha fazla. çok değil. belki biraz, ama ne büyüleyici bir fazla bu. Ölümsüz bir parça mı? Onda ölümsüz bir şeyler var.
.
Sayfa 245 - MetisKitabı okudu
Yaşamımın şimdiye kadar olan bölümünden bana kalan boş, kuru bir kabuktu. Bu kabuk dağılsın, bir yaranın kabuğu gibi dökülüp gitsin, içinde olan neyse ortaya çıksın.
.
Sayfa 177 - MetisKitabı okudu
İyi bir yerden mi geliyor -kalp?- yoksa kötü bir yerden mi - kötü yer? bağırsak, beyin, safra kesesi?- emin değilsin. İçinde iyi duygular mı daha çok, yoksa iyilikten uzak -hayvanca? şeytanca?- duygular mı? Bilmiyorsun, iyiliğe yakın duygular olmasını umuyorsun, ya da öyle duygulara dönüşmesini. Ama geride, aşağılarda, bir uçurum gibi yükselen soğukluğu hissediyorsun.
.
Sayfa 166 - MetisKitabı okudu
Gözlerini kapatıyor, içini dinlemeye çalışıyorsun. Ama orada hissettiğin tek şey derin mi derin bir güçsüzlük oluyor. Bu güçsüzlük içinde ışıyan bir şey gerçekten var mı?
.
Sayfa 142 - MetisKitabı okudu
Zamana güvenmek gerektiği..
Çok kötü hissettiğim zamanlar oldu. Ama şimdi dönüp bakıyorum da en kötü diye düşündüğüm şeyin bile o kadar kötü olmadığını görüyorum.
.. zamana güvenmemiz gerek.
.
Sayfa 138 - MetisKitabı okudu
.. herkes için hayal kırıklığı oldum, bunlara kendim de dahilim.
" İnsanın hayatı pekala birkaç cümleye sığabiliyor demek."
.
Sayfa 124 - MetisKitabı okudu
Neşem kaybolmuş. diyorsun, sönmüş - ama ne zaman söndü? Damarda akan kanın duyurduğu o canlı olmanın, yaşıyor olmanın sevinci ne zaman kayboldu?
Sanki dokunduğun, dokunmak istediğin şey parmak uçlarına değer değmez yok oluyor, bir su damlası -berrak, ışıldayan- sen dokunduğun an buharlaşıyor. Yoksa canlılık dediğin bu mu, yalnızca bir duyum mu, daha dokunur dokunmaz parmak uçlarında çoktan soğuduğunu duyduğun silinen iz mi?
.
Sayfa 116 - MetisKitabı okudu
Bir yıkım duygusu doluyor içine. İçinde bir şeyin bozulmuş olduğunu duyuyorsun. Bozulmuş' ? Nasıl bozulmuş? Bir arabanın, motorun ya da bir aletin bozulması gibi mi? Yoksa bir etin bozulması gibi mi? Bozulan yer neresi?
Bunu nasıl onaracağını bilmiyorsun. Onarılabilir mi? Yoksa bu noktayı geçtin mi?
.
Sayfa 106 - MetisKitabı okudu
Yaşam gizlenmiş, diyorsun, yaşam benden gizlenmiş.
.
Sayfa 107 - MetisKitabı okudu