Fakat artık uğrayacak hiç bir yerimiz kalmamıştır. İçimizde vaktiyle yangindan kaçarcasına terkettiğimiz yerlerin hasreti, döküle saçıla, dönüş yollarını tutuyoruz.
Yanımda yürüyen Hoca, güle ağlaya, kendi kendine konuşuyor:
- isim, isme benzer; cisim, cisme benzer..... Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer...
Sayfa 231