İnsanların çoğu, olan kadar, olmuş gibi görünenle de kendilerini besledikleri için, yine çoğu kez olandan çok olmuş gibi görünenle harekete geçirilirler.
İnsanlar yaşlandıkça gayretleri azalırken, yargılarının ve basiretinin değeri artacağı için gençken iyi görünen ve katlanabildikleri şeyler yaşlandıkça zorunlu olarak kötü ve katlanılamaz görünür. Ve bu nedenle kendi yargılarını suçlamaları gerekeceği yerde zamanları suçlarlar.
Bir başka deyişle, prensliğin tiranlığa, aristokrasinin azınlık yönetimine ve halk yönetiminin de kolayca özgürlükleri istismar eden bir yönetim biçimine dönüşmesinin yolları açık olur. Bundan dolayı bir şehirde devletin kurucusu, yönetimi, bu üç yönetim biçiminden biri olarak düzenlerse, kısa bir süreliğine düzenlemiş olur sadece. Çünkü bu yönetimin, karşıtına doğru kaymayacağını garanti edecek bir önlem, bu yönetimin erdem ve kusurlarının dönüşeceği yönetiminkilerle benzerliği nedeniyle kullanılamaz.