Sultan İkinci Abdülhamid Han’ın Aile Hayatı
Ömer Faruk YılmazSultan İkinci Abdülhamid Han’ın Aile Hayatı Sözleri ve Alıntıları
Sultan İkinci Abdülhamid Han’ın Aile Hayatı sözleri ve alıntılarını, Sultan İkinci Abdülhamid Han’ın Aile Hayatı kitap alıntılarını, Sultan İkinci Abdülhamid Han’ın Aile Hayatı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
O gün 1918 senesi Şubat ayının onuncu pazar günü idi. Salondaki büyük saat, ağır ve madeni darbelerle 3'ü çaldı. O sırada Sultan Abdülhamid'in yanında bulunan Musahip Şehreddin Ağa birdenbire oda kapısından koridora fırladı:
"Aman, doktorlara haber veriniz; efendimiz bayıldı" diye bağırdı. O esnada Sultan Abdülhamid'in en büyük oğlu Selim Efendi ile Doktor Âtıf Bey, büyük salonda ayakta durarak konuşuyorlardı. Doktor, Şehreddin Ağa'nın sesini duyunca koşmaya başladı. Ve yatak odasına girdiği zaman artık Sultan Abdülhamid Han vefat etmişti...
Sayfa 267Kitabı okudu
*Kadrini seng-i musallâda bilip ey Bâkî
Durup el bağlayanlar karşına yârân sâf sâf*
(Kıymetini musalla taşına konduktan sonra anlayıp karşında el bağlarlar ama iş işten geçmiştir.)
Sayfa 274Kitabı okudu
"33 senelik saltanat zamanımda, ancak iki kişi idam edilmişti. Halbuki siz iktidar mevkiine geçeli henüz birkaç sene olduğu halde, yüzlerce adam astınız" , demişti.
Sayfa 259 - Hamidiye KitaplığıKitabı okudu
“Osmanlı Devleti'nde vükelâ ve devlet ricâlinin saray ve konaklarında her akşam iftar yemeği verilmesi yerleşmiş bir gelenekti. Bu iftarlarda misafirlere ve özellikle fakirlere yemekten sonra diş kirası adıyla para ve çeşitli hediyeler dağıtılırdı.”
Sana kızıl sultan diyenler utanır mı ki acaba?
(Enver Paşa'ya hitaben)
Otuz üç senelik saltanat zamanımda, ancak iki kişi idam edilmişti. Halbuki siz iktidar mevkiine geçeli henüz bir kaç sene olduğu halde, yüzlerce adam astınız.
Sayfa 259Kitabı okudu
Padişahın harem hayatında sınırsız yetkiye sahip olması söz konusu değildi. Herşey belli kâidelere göre düzenlenmiş ve öylece yaşanmıştır. Hakkında çok şey söylenmiş ve yazılmış, fakat bir o kadar da çarpıtılmış olan Sultan ikinci Abdülhamid'in harem hayatı incelendiğinde bu hususlar çok daha net görülecektir.
Cenazesinin arkasından yürüyenler:
Kadrini seng-i musallada bilip ey Baki
Durup el bağlayalar yaran saf saf.
(Kıymetini musalla taşına konduktan sonra anlayıp karşında el bağlarlar ama iş işten geçmiştir.)
Yerli ve yabancı basını devamlı takip eder, her şeyi iyi öğrenmek isterdi. Dedesi Sultan İkinci Mahmud Han'i nümûne almıştı. Fevkalâde bir zekâ ve hâfızaya sahipti. Bir defa gördüğü veya sesini işittiği kimseyi ne kadar zaman geçerse geçsin unutmazdı. Çok nâzikti ve herkesin gönlünü almasını iyi bilirdi.
Sultan Abdülhamîd Han tahta çıkışının ertesi günü analığının elini öperek:
"Siz annesizliğimi bana bir gün olsun hissettirmediniz. Nazarımda öz annemden farkınız yoktur ve mevkiiniz Vâlide Sultan mevkiidir. Sarayda da Vâlide Sultanlığın bütün hak ve selâhiyetlerine sahip olacaksınız. Fakat devlet işlerine müdâhaleye kalkıp şunun bunun himâyesini üzerinize almaktan ve rütbe ve memuriyet heveslilerine vasıta olmaktan kat'iyen çekinmenizi rica ederim!" demiş, Perestû Kadın da ölünceye kadar sultanın bu arzu ve iradesine riayet etmiştir.
Babam Abdülhamid Han'ın cenaze merasimi de, hiç unutamayacağım hazin hatıralarım arasında, çok manalı bir yer işgal eder. Kesinlikle iddia edebilirim ki, Osmanlı Devleti'nin son devrinde vefat eden hiç bir padişaha bu kadar büyük merasim yapılmamıştır. Hâlbuki, babam vefat ettiğinde hükümdar değildi. Bir fetvaya dayanılarak parlamento kararı ile tahtından uzaklaştırılmış, gözaltında tutulan eski bir padişah idi. Hükûmet ve millet üzerinde hiç bir tesiri yoktu. Hatta geniş bir topluluğun gözünde, pek de lehinde olmayan kötülüklerin töhmeti altında bulunuyordu. Öyle olmasına rağmen cenazesinde bütün İstanbul sanki ayakta, onu uğurluyoğurdu.
Sultanahmet'ten Divanyolu'na eller üstünde götürülen tabutunu pencerelerden ve çatılardan seyreden kadınların gözyaşları, gelenin gideni çok çok arattığının bir işaretiydi.
Sayfa 170Kitabı okudu