Sünniliğin Eleştirisine Giriş
İlhami GülerEn Eski Sünniliğin Eleştirisine Giriş Gönderileri
En Eski Sünniliğin Eleştirisine Giriş kitaplarını, en eski Sünniliğin Eleştirisine Giriş sözleri ve alıntılarını, en eski Sünniliğin Eleştirisine Giriş yazarlarını, en eski Sünniliğin Eleştirisine Giriş yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"İşkence/zulüm (fitne) ortadan kalkıncaya ve dini tercih Allah için oluncaya kadar onlarla savaşın" (2/ 193) ayetini, Ebu Hanife ve Mutezile, gayrimüslimlerle savaş sebebinin "zulüm" olduğu bağlamında yorumlarken; Şafii ve Hanbeli alimleri, "fitne" kavramına şirk ve küfür manaları vererek; savaşın sebebini "küfür" olarak vazetmişlerdir. Bu yorum, gayrimüslimlerle "sürekli savaş" halinde olunması gerektiği şeklindeki darü'l-harb kavramını üretmiştir. Oysa Maliki alimleri, dünyayı darü'l-islam ve darü'd-da've/ darü'l-icabe (davet yurdu) olarak ayırmışlardır.
Kur'anda tefekkür, taakkul, tezekkür, tedebbür, tafakkuh ve teşekkür olarak ifade edilen düşünme, "şükreden düşünme" olarak rasyonel-sezgisel birliktelik şeklinde ifade edilebilir. İnsan, kendi ve dışındaki varlığın manidar verilmişliğini düşünerek bunların birer lütuf, ihsan, ikram, inam ve rahmet olduğunu hissederek "Bu değirmenin suyu nereden geliyor?" sorusunu şükran hissiyle sorduran düşünmedir.
"Şükrederken düşünen kalp, toplanmış ve yoğunlaşmış kaldığı yeri hatırlar. Çünkü onun kaldığı yer orasıdır. Hafızada geriye doğru düşünerek hatırlayan bu düşünme, kökensel teşekkürdür."
Martin Heidegger, Düşüncenin ÇağrısıKitabı okuyor
İslam'ın erken döneminde toplum, yaşadığı iç savaşlar sonucu Haricilik, Şia ve Ehl-i Sünnet olarak siyasi-teolojik bağlamda üç fırkaya/hizbe/mezhebe bölünmüştür.
Muaviye'nin başkaldırısı ve sonunda zaferiyle sonuçlanan süreç, saltanat ideolojisiyle toplumu zorla hakimiyet altına almıştır.
Daha sonra dine yaklaşımda dinin kaynağının "neler" olması hususunda Ehl-i Sünnet "Dirayet Ehli/Rey Ehli" ve "Rivayet/
Hadis/Eser Ehli ve Sünnet Ehli" olarak ikiye bölünmüştür.
Biririnci grup, kaynak olarak Kur'an, hadis ve insan aklını/ vicdanını (istihsan-mesalih-i mürsele, örf) kaynak olarak kabul ederken; ikinci grup, sadece Kur'an ve hadisleri kaynak olarak kabul etmişlerdir.
İkinci grup, zamanla kendi arasında "Ehl-i Sünnet-i Hasse/Hadis Ehli/Selefiyye" ve "Ehl-i Sünnet" olarak tekrar ikiye ayrılmıştır.
Birinci grubun başını Ahmed b. Hanbel çekmiştir. Orta dönemlerde "Zahirilik" ve İbn Teymiyye; modern dönemlerde "Vehhabilik" ve şimdilerde İŞİD, bu grubu oluşturur.
Bu grup, nassların lafzi/literal yorumunun dışında "kaynak" kabul etmez.