Tanrı'dan Geleni Söyle
Işık ElçiTanrı'dan Geleni Söyle Gönderileri
Tanrı'dan Geleni Söyle kitaplarını, Tanrı'dan Geleni Söyle sözleri ve alıntılarını, Tanrı'dan Geleni Söyle yazarlarını, Tanrı'dan Geleni Söyle yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her neredeysen mutluluk kucaklasın seni.
Sayfa 186Kitabı okudu
Düşüncelerimi, düşüncelerin kılmaktan vazgeçmeli, gerçeği görmeyi seçmeliyim.
Sayfa 178Kitabı okudu
Tanrı, anne ve babaya hep bir şans verir. Telafi etmeleri için.
Sayfa 150Kitabı okudu
Çok bekleyen kelimeler ya öfkelidir ya da zamanı geçtiğinden tatsız tuzsuz.
Sayfa 102Kitabı okudu
Kardeş demek; bir yerlerde sana ait parçaların var demek. Yalnız değilsin demek.
Sayfa 102Kitabı okudu
En zor sözcüktür, üzgünüm diyebilmek. Sana ait olan sorumluluğu üzerine alabilmek.
Sayfa 99Kitabı okudu
Hayat, şarap gibi. Uyanıyorsun ve seni sarhoş kılıyor.
Sayfa 21Kitabı okudu
Kalbim bana ait değil sanki. Yol boyunca yola eşlik eden o küçük kız çocuğunun ellerinde. Ona emanet ettiğim kalbimi yalnız kalmak pahasına, kırılmak pahasına nasıl da korumuş. Nasıl sıkı sıkı tutuyor kalbimi sevgiye hasret elerinde. Minnet borcum var ona. Emaneti alma zamanı geldi.
Sıkışır, zora girersem atarım bütün yükü, o çıplak ayaklı kız çocuğuna. Ne de olsa daha sabırlı, daha güçlü duruyor olanlar karşısında.
Ona yazdığım şiirlerden birini hatırlıyorum.
Küçük bir kız çocuğu,
Bir elinde yüreği, bir elinde bir çift kırmızı ayakkabı hadi korkmadan, sevgiyle yürü.
Bir gün almak isterlerse elinden bu servetleri verme diren ve ağlama sakın güzel çocuk.
Hüzne bulaşmış şiirlerim. Hüzün olmasa şiir olur mu? Hüzün olmadan, hissetmeden duyguların topunu şair olunur mu? Hüzün ve sevinç, dengeliyor belli ki hayat yolculuklarını. Her acı bir fırsatı çıkarıyor ortaya. Çocuk da olsan yakalıyorsun hayatı eteklerinden. Şeker istemekten vazgeçemiyorsun. Çocuk olmanın arsızlığı aratıyor hakkın olanı.
#ışıkelçi #tanrıdangelenisöyle #okuyorum #kitapalıntısı
Sayfa 122
Yol akıyor. Yalnızım hiç olmadığı kadar. Araba kendiliğinden gidiyor sanki geçmişe uzanan yolda. Ayakkabılarıma bakıyorum. Kırmızı rugan ayakkabılar. Seni bulduğum ama kaybettiğim o günü ve nedense hayatımda hep eksiklik duygusunu hissettiren dokuz sayısını hatırlıyorum. Dokuzu bulmam lazım. Bana ait sayıların içinde en kırgın olanı o.
İçimdeki çocuk… Biraz klasik bir laf ama öyle. Büyümeyince, bastırınca. Yok sayınca öyle kalıyor adı. Yüzyıllarca öncesi iyiydi aramız. Barışık, mutlu ve keyifliydi oyunlarımız, iki iyi arkadaştık. Aramaktan, keşfetmekten vazgeçmezdik. Umudumuz vardı, bir gün geleceğine dair. Umudumuz vardı, bizi sevdiğini söylemene dair.
#ışıkelçi #tanrıdangelenisöyle #kitapalıntısı
Sayfa 14
️Yanılmışım. Hiçbir şey değiştirmezdi seni. Hiç bir şey kendi kaderinin yolunu izlemenden geri alamazdı. Senden öğrendim kendi kaderimi izlemeyi. Senden vazgeçtiğimde kendime dönmeyi.
️Doluya koyuyorum sen. Boşa koyuyorum sen. Doluda kalıyorum, seni hissedeyim diyorum, olmuyor. Boşa geçiyorum boşluğunu doldurayım diye, o da olmuyor
Temizlik hastası olmuştum. Kendimi yakıyordum sürekli, gün geçmiyor evi baştan aşağı temizliyordum. Hazırlıklı olmak istiyordum, geldiğinde sana layık olmak istiyordum. Bir dost sohbetinde bizi de anıların gibi anlatmanı diliyordum.
Geçmişten binanın üstünde şimdi hatırlatma fenerleri. İşte oradayım; sahnenin tam ortasında!
Kapatıyorum gözlerimi çok önce gördüğüm bir rüyayı hatırlıyorum. Ne rüyalar, ne de geçmiş bırakmıyor peşimi. bu yolculukta gözümü açsam kirpikler, gözümü kapatsam göz kapaklarımı açıyorlar, sahnelerini sonuna kadar izlemem için filmimi. Göz kapaklarından düşüyor gördüğüm rüya..