Tanrılar ve Köpekler
Jack LondonTanrılar ve Köpekler Gönderileri
Tanrılar ve Köpekler kitaplarını, Tanrılar ve Köpekler sözleri ve alıntılarını, Tanrılar ve Köpekler yazarlarını, Tanrılar ve Köpekler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Evrim geçirmiş modern bir insanın kadim bilgilerini unutması çok zordur. Oysa aynı insanın modernliğini unutarak zamanda geriye, ilkel çağlara doğru gitmesi çok kolaydır. Dudaklardan dökülen bir yalan, yüzüne atılan bir tokat, bir kıskançlık nöbeti, bir yirminci yüzyıl filozofunu bir anda maymun gibi ağaçlarda yaşayan, göğsünü yumruklayan, dişlerini gıcırdatan, gözünü kan bürümüş birine dönüştürebilir.
Sayfa 110 - Dedalus KitapKitabı okudu
Belki de sevginin büyüklüğünü gösteren şey, sevilen uğruna her koşulda fedakârlıkta bulunabilmekti.
Sayfa 93 - Dedalus KitapKitabı okudu
Sadece bedeni incinmemişti Jerry'nin. Kalben de gücenmişti. İki tür sertliğin olduğunu gayet iyi biliyordu. Bunlardan biri sevgiden kaynaklanırdı. Ve nazikçe, can yakmadan yapılırdı. Mesela efendisinin, onu çenesinden kavrayıp, dişlerini takırdatana kadar sarsması; ve oyuna davet edercesine ileri doğru itmesi buna bir örnekti. Jerry için bu çok büyük bir keyifti. Çünkü bu sayede sevgili tanrısıyla aralarındaki içten dostluk pekişiyordu. Bu hareketlerle sevginin karşılıklı olduğu açığa vurulurdu.
Sayfa 92 - Dedalus KitapKitabı okudu
Borckman'e göre yabani dünyanın dört ayaklı bir yaratığıydı Jerry. Kibirden kendi kabalığının farkında olmadığından Jerry'i hor görüyordu. Oysa bu sevimli köpek iletişime açık bir yüreğe, güçlü sezgilere, isteklerini hassasiyetle ifade edebilme yeteneğine sahipti. Fakat Borkman bunları görebilecek tıynette biri değildi. Ona göre Jerry bir kenara itilecek 4 dört ayaklı bir yaratıktı sadece.
Sayfa 91 - Dedalus KitapKitabı okudu
Lerumie'ye yaptığı gibi dişlerini gösterip boynundaki tüyleri dikmezdi Borckman'e. Aksine gayet sakin ve yumuşak başlı bir halde ondan yardım isteyecekti. Konuşma yeteneği olmadığından kuyruğunu sallayıp, sağa sola kaykılıyordu. Bir şey istediğini ancak bu yolla anlatabilirdi. İsteğini iletirken oldukça sevecendi hareketleri. Yassı kulaklarına indirmiş, adeta gözleriyle konuşuyordu. Duyarlı bir insan Jerry'nin hareketlerinden ne istediğini anlayabilirdi.
Sayfa 91 - Dedalus KitapKitabı okudu
Sevgi ve içtenlikle çarpan minik kalbi onun saflığını doğruluyordu. Az evvel ağzını açıp, azı dişlerini göstererek saldırıya hazır halde bekleyen köpek, bir anda uysal ve yumuşak başlı bir köpeğe dönüşüvermişti. İlkin, uzatılan ele doğru hızlı adımlarla yürüdü. Ardından sahibinin elini bembeyaz pırıl pırıl dişlerinin arasında gül renginde bir mücevher gibi parıldayan diliyle yalayarak öptü. Derken kaptanın kucağına uzandı. Çenesinin yanağına dayayarak parıldayan diliyle tekrar yaladı. Konuşma yeteneğinden mahrum bir yaratığın, başka yollarla da kendini ifade etmesi mümkündü. Birbirlerine gönülden bağlı iki canlının hakiki bir sevgi şöleniydi bu.
Sayfa 58 - Dedalus KitapKitabı okudu
Van Horn, "Bu, bir köpekten fazla bir şey" diyerek Jerry hakkındaki fikrini ikinci kaptanı ifade etti. "İşte bu kahverengi gözlerin ardında bir insan beyni olduğu kesin. Henüz altı aylık. Altı aylık bir bebek, az evvel onun öğrendiklerini beş dakikada öğrenebilseydi bu olağanüstü bir hadise olarak görülürdü. İnanılır gibi değil! Bu köpeğin beyni tıpkı bir insan beynine benziyor. Şayet bir insanın yaptıklarını yapabiliyorsa, o zaman bir insan gibi düşünebilir de."
Sayfa 46 - Dedalus KitapKitabı okudu
Ne olursa olsun, tam bir beyefendiydi Jerry. Yani yumuşak huylu, nazik ve soylu bir köpekti. Doğa onu bu şekilde ayıklamıştı. Rakibi ise mücadele etmek yerine durmadan sızlanarak alçaklığı kabulleniyordu. Jerry'e karşı savunmasız kalmıştı. Bu yüzden Jerry tekrar saldırmaktan vazgeçip, kavgayı tamamen bıraktı.
Sayfa 37 - Dedalus KitapKitabı okudu
Timsahların dilini, herhangi bir insandan daha iyi anlardı Jerry. İnsanlardakine kıyasla, daha iyi anlama yöntemleri ve imkânları vardı. Burunlarından soluduklarında seslerinin tıpkı bir domuzunki gibi çıktığını ya da bir şeyi yutarken çıkardıkları sesin nasıl olduğunu bilirdi mesela. Bunların dışında; öfkelendiklerinde, korktuklarında, sevdiklerinde ya da avlanırken de çıkardıkları tüm sesleri tanırdı. Jerry'nin dağarcığında bu sesler, tam da insanların dağarcığındaki sözcükler gibiydi. Ve bu timsah gürültüleri, Jerry için düşünme araçlarıydı. Sesler aracılığıyla ölçüp tartar, bir anlam çıkarır ve vardığı sonuca göre davranış biçimini belirlerdi.
Sayfa 17 - Dedalus KitapKitabı okudu
Çiftlikteki köpeklerin, en mühim uğraşları zencileri kovalamaktı. Jerry, zencilerden nefret etmek için doğmuştu sanki. Henüz yeni doğmuş bir köpek yavrusuyken, hayata dair ilk tecrübeleri ona annesi Biddy ve babası Terrence gibi zencilerden nefret etmeyi öğretmişti. Karşılaşma anlarında, zencilerin arkalarından hırlamak gerekirdi. Onlar sadece, beyaz efendilerin hizmetinde, en ağır işlerde, köle gibi çalıştırılan, iki ayaklı ve de ikinci sınıf yaratıklardı. Çiftlik evinden oldukça uzaktaki işçi barakalarında yaşarlardı. Aşağı tabakaya aittiler. Çiftlik evinde çalışan uşaklardan olmadıkları sürece de efendilerinin yerleşim alanına girmeleri yasaktı. Zor kullanarak girmeye kalkışırlarsa da üzerlerine saldırılmak, ısırıp parçalamak şarttı. Biddy ve Terrence bu şekilde hareket ederlerdi. Bu, onların Tanrı-Bay Haggin'e hizmet ve bağlılıklarını gösterme biçimiydi. Sahiplerinin evine, değil yaklaşmak, buna cüret etmeyi dahi akıllarından geçirmemeyi öğrenmeliydiler.
Sayfa 11 - Dedalus KitapKitabı okudu
Köpekler, doğaları gereği, belirsiz, anlaşılmaz, zekice ve hatta kahramanca yollarla adeta insanlara taparlar. Efendilerini hadiselerin gerektirdiğinden daha fazla düşünüp severler.
Sayfa 9 - Dedalus KitapKitabı okudu
Bazen yürek, akla üstün gelebilir. Genelde haksız olmasına karşın, yürek her zaman haklıdır.
Bana öyküsünü anlatıyor, ama ben anlayamıyorum.
Büyük adamlar, umursamazlık maskesi altında, duygularına gem vurmayı bilirler.