Tanrıya Karşı Söylev
Marquis de SadeEn Yeni Tanrıya Karşı Söylev Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Tanrıya Karşı Söylev sözleri ve alıntılarını, en yeni Tanrıya Karşı Söylev kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dostum, bir konuda anlaşalım, en fazla kör olan kişi kesinlikle gözünü bağlayandır, yoksa çözen
değil. Sen kuruyorsun, uyduruyorsun, çoğaltıyorsun, ben yok ediyorum, basitleştiriyorum. Sen hata
üstüne hata yığıyorsun, ben hepsiyle mücadele ediyorum. İkimizden hangisi kör?
Sayfa 14
“Ey sen, dünyada mevcut her şeyi yarattığı söylenen:
hakkında en ufak bir fikrim olmayan sen; ancak lafta tanıdığım ve her gün yanılan insanların bana söyledikleri kadar bildiğim sen; tanrı denen acayip ve hayal mahsulü varlık, kesinlikle, gerçekten ve herkesin önünde ilan ediyorum ki sana en ufak bir inancım yok. Ve bunun da nedeni gayet mükemmel: dünyadaki hiçbir şeyin akla yatkınlığına kanıt olmadığı saçma bir varoluşa beni ikna edecek hiçbir şey bulamıyorum.”
Artık yatak odasında felsefe yok, çünkü ne yatak odası kaldı, ne de falansterlerde tertemiz ve düşsel çiftleşmeler; nihai çiftleşme de yok. Yalnızca halkların ve tutkuların tamamlanmamış yürüyüşü var.
Aymeric Monville
Paris, Aralık 2007
Ama Devrim’i yoluna koyan Sade değil Robespierre’dir.
“Ateizm aristokrattır” diyordu Robespierre (aslında kendisi soyluluk unvanına rağmen asla soylu değildi) ve bunu derken elbette İlahi Marki'yi düşünüyordu.
2 Temmuz 1789'da Bastille'de hapis olan Sade, Paris’i altüst eden karışıklıkları karısından öğrenir. Bulunduğu kalenin tepesinden “mahkûmlar boğazlanıyor!” diye haykırır ve kalabalığı meydanı ele geçirmeye ve gelip kendisini kurtarmaya çağırır.
Bastille'in son yöneticisi De Launay dik başlı bu mahkûmu Charenton'a sevk edecektir.
Devlet bakanı de Villedeuil'e yazdığı dilekçede Sade'ı “hiçbir şeyin alt edemeyeceği biri” olarak tarif ederek aldığı bu önlemi haklı gösterir.
Goşist isyancıların “arzu ideolojisi”yle birlikte Sade’ı gerici anlamda kullandıklarını biliyoruz (bkz. Michel Clouscard).
Devrimci bir dönemle dalaşan bir asidir o.
“Fransızlar, cumhuriyetçi olmak istiyorsanız biraz daha çaba!”
Rousseau’yla karşılaştırıldığında ise -ki Sade ona hayrandır-, Sade kesinlikle daha az politik kalır.
Sade’ın ateizm üzerine düşüncesini bir araya getirdiği bu eserin yok oluşuna acı acı üzüntü duyabiliriz.
Modanın en yavan eklektizmi, ödlekçe batıl itikadı ve Cizvit uzlaşmasını gerektirdiği çağımızda, Sade’daki bu entelektüel tutarlılığın verdiği fiziksel cesaret üzerine düşünelim.
O daima bir materyalist olarak kalır; öncülleri Schelling’te ve Avrupa’yı istila edecek olan romantizmde görülecek olan “sezgi” ve ” duygu”ya asla başvurmaz.
Sade bir liberten olsa da, Casanova'dan ziyade Don Juan anlamında libertendir: on sekizinci yüzyıl değil, on yedinci yüzyıl liberteni, yani sıradan bir ehl-i keyf değil, bir inançsız.
Tavizsizdir, dönemin sosyetik deizminin [yaradancılık] yapmacıklıklarından uzaktır.