Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Tavtati Kütüpati

Atila Alpöge

Öne Çıkan Tavtati Kütüpati Gönderileri

Öne Çıkan Tavtati Kütüpati kitaplarını, öne çıkan Tavtati Kütüpati sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Tavtati Kütüpati yazarlarını, öne çıkan Tavtati Kütüpati yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bana kızmayın. Bu maskeyi yüzüme takmak zorundaydım. Üstünüze çıkmak için sizi ezecektim. Ezdim de! Şimdi artık bana saygı duyuyorsunuz, benden korkuyorsunuz. Halbuki boşum, bomboşum. Bir hiçim, bir hiç. İşte bazı bazı, düşününce maske arkasını gösteriyor. Karanlık, yokluk, hiçlik... Elle tutulmaz gibi... Acınaklı... yakınaklı... yakın... ve uzak... saklı. (Birden yerinden fırlar) Yaşamak lüzumsuz. Yaşamak mânasız. Ölmek ne iyi!
DÖRT: Beni yalnız kendim ilgilendirir.
Reklam
İş yerinde aynen böyleyim.
İKİ : (Başını kaldırır, ötekilerin yüzüne bakar. Çok soğuk bir sesle) Lütfen beni rahat bırakın. Görüyorsunuz ki meşgulüm.
BEŞ, ÜÇ, DÖRT, BEŞ - (hep bir ağızdan konuşurlar. Yavaş yavaş ayağa kalkarlar. En sonunda elleri açık, dua eder gibi, göğe bakıyorlar) Allahım! Niye var olduk? Niye yaşadık? Geldik, geçiyoruz! Çakılı bir çivimiz bile kalmayacak! Hayallerimiz, ümitlerimiz, isteklerimiz bizle beraber göçüp gidecek. Niye varolduk Allahım, niye? (Yavaş yavaş başları önlerine düşer) Ah bu yalnızlık, hiçlik, zavallılık!
BİR : (BİR birden BEŞin yanına gelir) Yalancı! (BEŞin pozu kaybolur) Hiç bir şeyden haberin yok senin! Sen de bizim gibisin. Tuzağın içindesin. Ama yalan söylemek işine geliyor, değil mi? Değil mi?
Kuşlar bizim için geliyor. Kaçalım, kurtulalım buradan. (Ötekilere) Hey, bana bakın! Bizi ölüm bekliyor. Bizi karanlıklar bekliyor. Ne duruyorsunuz? Hadi, kaçalım buradan.
Reklam
BİR : Efendim, kaybedecek zamanım yok diyorum size, lütfen adınızı söyleyin. İKİ : Gidin efendim, gidin işinize. Bu ne samimiyet! Her önüme gelene kendimi takdim etmeye kalksam... BİR : Efendim, sizinle tanışmak isteyen filân olmadı. Sadece adınızı sormuştum. İKİ : Bu tanışmak değil de nedir? İstemiyorum, dostluğunuz da sizin olsun, arkadaşlığınız da. Sizin gibileri çok iyi tanırım ben, büyük dostlar...
Bu oyun ilk defa 11 Kasım 1958 tarihinde Genç Oyuncular tarafından Galatasaray Lisesi’nde oynanmıştır.