Telgrafçiçeği sözleri ve alıntılarını, Telgrafçiçeği kitap alıntılarını, Telgrafçiçeği en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Üç gündür okuduğu romanın
son sayfasını özellikle yavaş okudu,
gülümseyerek bitirdi. Yerinden kalktı,
kitabı özenle raftaki yerine koydu.
Oturdu , ağır ağır bir sigara yaktı
- çoktandır azaltmaya çalışıyordu-
içkisinden bir yudum aldı, gerindi,
esnedi, adamakıllı yorgundu.
Okuduğu romanı düşündü biraz.
Yeni biten on yılı gözden geçirdi,
doksanlı yıllarda neler yapabileceğini,
artık neler için çok geç olduğunu tarttı.
“Her şeyi yapabilirim, tüm kapılar açık hala.
Fakat bir akşam, on yıl sonra, yine bu odada,
yine bu soru, yine bu cevap…”
Telaşsızca tırmanıp pencere kenarına sonra
kendini bir yaprak gibi boşluğa bıraktı.
İki kişiydiler.
Hep böyle sürer sanırlardı.
Yanıldılar.
Bir sabah çok erken uyanmak gibi,
yanıtlayamamak gibi basit bir soruyu,
ayrıldılar.
Yaz güze dönüşürcesine,
bir günden bir güne değişti her şey.
Üzüldüler.
Ölümü düşünmüşlerdi de, başka türlüsü
hiç gelmemişti akıllarına ayrılığın.
Yanyanaydılar, yanyana kalacaklardı.
Olmadı.