Tenimin Altında (1919-1949) Özyaşam 1
Doris LessingTenimin Altında (1919-1949) Özyaşam 1 Gönderileri
Tenimin Altında (1919-1949) Özyaşam 1 kitaplarını, Tenimin Altında (1919-1949) Özyaşam 1 sözleri ve alıntılarını, Tenimin Altında (1919-1949) Özyaşam 1 yazarlarını, Tenimin Altında (1919-1949) Özyaşam 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Birinci Dünya Savaşı ndan bize kalan en kötü düşünce bu: eğer ders almasını bilmeyen bir toplumsak bize ne olacak? Bu kadar aptal bir halkla ne olabiliriz? Ancak o seyahatte hissettiğim en güçlü duygular şu eski kızgınlık ıstıraptı ( babamın duyguları) öldürücü bir doz değil, tam doz yetişkin acısı. Düşünüyorum da kim bilir bu zehir savaş yüzünden sakatlanmış ailelerde yetişmiş kaç çocuğun damarlarında bebekliklerinden beri dolaşmakta. Hepimiz savaşların sonucuyız, çarpık ve buruk ama bunu unutuyoruz. Savaş silah bırakışmasıyla sona ermez 1919’da Avrupa’nın her yanında mezarlar uzanıyor ve havada mikroplar yoksulluk kol geziyordu , grip ve 30 milyona Yaklaşan ölü ile bütün dünyada olduğu gibi.
Sayfa 17Kitabı okudu
_ozyasam_1-Doris_Lessing872.jpg){kind=small}
"Yaşam okunması gereken kitapları okumaya bile yetmiyor."
"Yalnızlık diyorlar bunun adına, kimseyle katiyen paylaşamayacağımız, hep dönüp geleceğimiz yer. Ben, benim kendimi hissedişim. Gözlemci, başkası tarafından asla dokunulamayan, tadılamayan, duyulamayan, görülemeyen.."
Eğer arkada bırakılan şey bir insansa o zaman kapı kendiliğinden kapanır.
Merak ediyorum, nasıl oluyor da birbirlerini mutsuz edecek insanlar hep kendilerini aynı yatakta ya da en azından aynı yatak odasında buluyorlardı?