30 yıl boyunca ne beklediğimi bilmeden beklemiştim. Fakat en sonunda beklediğim an gelmişti. Artık geçen otuz yıl bir dakika gibiydi. Çünkü zaman kavramının hiçbir önemi kalmamıştı. Artık genç olmayışımın da önemi yoktu. Bir kadındım... Seviliyordum... Ve karşılığında seviyordum! Aşkımız boyunca, ilkbahar yaza dönüştü. Uzun, yavaş, güzel bir yaza... Bütün dünya yeniden doğmuş gibiydi. Her şeyin anlamı gözümde iki kat artmıştı...