Terapi Odamda Kesişen Öykülerimiz
Ayşegül Kalem ErtalTerapi Odamda Kesişen Öykülerimiz Gönderileri
Terapi Odamda Kesişen Öykülerimiz kitaplarını, Terapi Odamda Kesişen Öykülerimiz sözleri ve alıntılarını, Terapi Odamda Kesişen Öykülerimiz yazarlarını, Terapi Odamda Kesişen Öykülerimiz yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bugünün o çok da anlam veremediği mutsuzluğu, bugünün değil zaten.
Sayfa 86 - Bizim KitaplarKitabı okudu
Çok ama çok büyük yalnızlıktı terapist olmak, bir odada bir canı yanıkla bir arada… Söyleyeceklerin altın misali karşı taraf için, sense kimi zaman ne boka yaradıklarından emin bile değilken.
Sayfa 71 - Bizim KitaplarKitabı okudu
Bilirim ki insan kendine özen göstermeye başladığında, hayatı gene bir ucundan yakalamıştır.
Sayfa 66 - Bizim KitaplarKitabı okudu
Yazmak gerçek kılar geçmiş olanları.
Sayfa 64 - Bizim KitaplarKitabı okudu
Her şey bitiyor. Ama hayatta kalan sen olunca, devam ediyorsun yaşamaya. Ediyoruz.
Sayfa 63 - Bizim KitaplarKitabı okudu
Söylenemiyor bazı şeyler. Söylenmese yokmuş gibi oluyor. Söylenince yok olmuşsun gibi.
Sayfa 62 - Bizim KitaplarKitabı okudu
Sanki yerimden kıpırdamazsam, zaman akmayacak, kimse gitmeyecek, her şey böyle ağır çekimde kalacak.
Sayfa 62 - Bizim KitaplarKitabı okudu
Bir an durup da "Hadi gidelim mi artık?" diye sormuyor ki hayat ne sana, ne sevdiklerine. Boktan bir şaka gibi, bir varmış bir yokmuşsun işte.
Sayfa 59 - Bizim KitaplarKitabı okudu
Durduramıyorum zihnimin musikisini günlerdir!En olmadık anlarda,nereden çıktığını anlamadığım şekilde,"öyle bir geçer zaman ki" diye mırıldanıyor, saç tellerimden tüm bedenime yayılarak içimi hüzünle dolduran zihnimin musikisi...
Kimse hayatının muhteşemliğini anlatmaya para vermiyor!
Sayfa 42Kitabı okudu
"Korkmamak için tam olmak istiyor insan."
Sayfa 74 - Bizim KitaplarKitabı okudu
"'Sen şimdi tam olarak ne yapıyorsun Ayşegül? Ya insanlar anlatıyor, sen iki kelime ediyorsun, bitiyor. Oh ne iş ya! Ben de yapsaydım keşke!' Keşke. Çok güzel çünkü. Keşke sen de yapaydın hakikaten, oturduğun yerden ne güzel...
O oturduğun yer var ya, bazen içine çekiyor insanı. Öyle şeyler anlatılıyor ki seans odalarında, bir daha hiç oturamayacakmışsın gibi ya da belki de hiç kalkamayacakmışsın gibi çöküyorsun o koltuğa. Küçücük oluyorsun kimi zaman. 'Ya ne söylenir ki şimdi?' Öğrendiğin bin teknik, onca sene okul, okuduğun onca kitap dalga geçer halinle. Küçülürsün, o koltuk içine alsa da beni hooop Alice Harikalar Diyarında gibi bambaşka bir yerden pörtlesem dersin. Ama olmaz öyle, bu çok zor geçelim demek yok. Marifet orda öyle oturabilmek, o koltukta."
Sayfa 21 - Bizim KitaplarKitabı okudu