Belki de hepimizin ihtiyacı olan ; Nasuh bir Tevbe... Ümidimizi çok çabuk yitiriyoruz... Belki okumuş olsak ayet meallerini ve sahabelerin yaşamlarını örnek alabilsek ... Düşmeyiz hiçbir zaman yeis'e. İblis ile insan arasındaki fark, insanın tevbesi değil midir? Kitapta bu ihtiyacımızı giderecek ayet ve hadisler bulunuyor.
Aslında biz tevbenin ne demek olduğunu da bilmiyormuşuz. ( Açıkçası ilk defa okudum). Altı manaya gelen bir kelimeymiş ;
️Geçmiş günahlara nedamet etmek.
️Yerine getirilmeyen farzları ödemek.
️Kul haklarını (sahibine) iade etmek.
️Kötülüklere alışan, günahlarla büyüyen nefsi Allah'a taat içinde eritmek.
️Nefse kötülüğün zevk ve tadını nasıl kattıysa bu defa ona taatin güçlüğünü ve acılığını tattırmak.
️Her güldüğüne karşılık ağlamak.
Elmamızı tek ısırık ile karartmak istemeyeceğimiz gibi kalbimizi de karartmayalım. Ve bolca tevbe ile aydınlatalım. Kelimenin hakkını vererek yaşayalım...
️Sonra, şüphesiz ki Rabbin; cahillik sebebiyle kötülük yapan, sonra bunun ardından tövbe eden ve durumunu düzeltenlerden yanadır. Şüphesiz Rabbin bundan sonra da elbette çok bağışlayandır, çok merhamet edendir. (Nahl, 119)