Kitabı yaklaşık bir ay önce bitirdim ve bununla ilgili daha yeni bir şeyler yazabiliyorum. Öncelikle şunu söylemeliyim ki bu başyapıtı iyi ki okumuşum. Kitabı okumayan veya okumayı düşünenler, kesinlikle okuyun.
Kitabını okumadan önce ilk, filmdeki o idam sahnesinden tanıdım Yeşil Yol'u. Yani sadece film olduğunu zannediyordum. Bir gün annemin raflarına bakarken kitabı gördüm ve şaşırdım. Annem de çok güzel olduğunu söyleyince merak ettim ve okudum. İnanır mısınız kitabı iki-üç günde, okulda her teneffüs arasında okudum. Elimden bırakamadım. Yeri geldi yüzümde bir tebessüm oluşturdu, yeri geldi ağlattı; yeri geldi o kötü karakter (Percy seni lanet pislik) hem kızdırdı, hem sinirimi bozdu hem de ona ne kadar istemesem de acıdım. Kitap bitene kadar hep duygu karmaşası içinde boğuldum ama buna değdi.
Karakterler çok güzel işlenmiş. Onların gerçek bir birey olmadığını bilsem de onlara sinirlendim, acıdım, sevdim... Stephen King, muhteşem bir kitap yazmışsın ve bu kitabı ömrüm boyunca unutabileceğimi sanmıyorum.
Not: Bu kitabı okuyun, okuyun, okuyun :)