The Stranger Gönderileri
The Stranger kitaplarını, The Stranger sözleri ve alıntılarını, The Stranger yazarlarını, The Stranger yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kimse arkasından yas tutulmadan gömülmeyi hak
etmez."
Sayfa 224Kitabı okudu
Tam anlamıyla soft içinde gerilim ögeleri bulunmayan bir polisiye romanı yazarın kalemini sevdim akıcı güzel bir dili olması dışında karakter sayısı her bölümde oldugu gibi bu bolumde de biraz fazla ilk başta adapte olamıyor gibi olsanız da kitaba çok çabuk giriyorsunuz 3.kitap 
Taş Ustası gibi bu kitap da 2 farklı bölüm olarak ilerliyor ve suçluyu yine son dk kadar tahmin edemiyorsunuz kitap oldukça heyecanlı ve merak uyandırıcı keyifli okumalar dilerim bu arada kitaplar seri olsada çok fazla devam niteliğinde değil sadece bazı ana karakterlerin ismi ve bir önceki kitapta yaşadığı bir olay tek bir cümle ile konu olarak geçiyor örnek
" Anna falancadan ayrıldı zor bir süreç yaşadı halen olayı atlatamadı" bu olayı atıyorum bir önceki kitapta anlatıyor bunlara takılmam diyorsanız yazarın 
Camilla Läckberg istediğiniz kitabindan başlaya bilirsiniz keyifli okumalar
Hem güldüler hem ağladılar. Ama her şeyin ötesinde, her ikisinin de kendince sevdiği bir kadın hakkında konuştular.
Sadece kırık bir kalbi vardı...
Üstelik kendisini sadece o zaman hatırladıklarını da anlamıştı. Ona bakıp onu gerçekten görmelerini sağlamıştı kan. Ama her seferinde bu etki zayıflamıştı. Her yarayla, her kesikle birlikte güçlenmişti kaygı. Ve ilk seferinde korkuyla bakan anne babası, sonraları sıkıntıyla bakmaya başlamıştı ona. Ondan umudu kesip kurtarabilecekleri insanlara yardım etmeye karar vermişlerdi: Kalp rahatsızlığından mustarip ya da çalışmayan ve değiştirilmesi gereken iç organları olan insanlara. Onun böyle bir şeyi yoktu. Sadece kırık bir kalbi vardı, o da neşterle tedavi edebilecekleri bir şey değildi. Denemekten vazgeçtiler.
Eğer vakit ayıramayacaklarsa niye çocuk yapmışlardı?
Ne saçmalık! Eğer vakit ayıramayacaklarsa niye çocuk yapmışlardı öyleyse? Neden "Çocukların canı cehenneme" dememişlerdi? Böylece her gün yirmi dört saat, ellerini başkalarının göğsünü yarıp içine sokarak geçirebilirlerdi.
Aptal ihtiyar kadın kasanın önünde durmuş cıvıldıyor, ara sıra da dönüp tavana sabitlenmiş kameraya büyülenmiş gibi gülümsüyordu. O kadar aptaldı ki, bu sayede montajda kesilip atılmayı garantilediğini anlamıyordu. Kameraya bakmak kesinlikle yasaktı.
Kötülüğü sadece köşelerde gezinen, ama çirkin yüzünü göstermeye cesaret edemeyen gölgeler olarak hissediyordu.
"Beni ne kadar tanıyorsun ki sen? Beni lanet olası şoven erkek domuzlardan mı sanıyorsun? Nişanlısı onun iki katı kadar kazanan bir şoven domuz tabii. Demek istediğim ... neyse, boş ver, kendin görürsün."
hiçbir şey hissetmiyorum
"Sadece bundan nasıl kurtulacağımı bilmiyorum. Sanki bütün enerjim gitti. Hiçbir şey hissetmiyorum. Hem de hiç. Pişman değilim, mutlu değilim. Hiçbir şey hissetmiyorum."
Patrik onun içinde kederin, acının ve pişmanlı ğın iç içe geçtiğini görebiliyor ve en azından suçluluk duygu sunu azaltabilecek bir şey söyleyebilmeyi çok istiyordu. Ama tam tersine çok daha kötü bir konuya girmek zorundaydı.
"Sofie burada kaldığı haftalarda arkadaştık, ama Ola'yla birlikte olduğu zaman sevgiliydik. Böyleydik işte ... "
"Fark etmez, kafayı çektikten sonra nerede olursa olsun uyurum"
Gençlerin bunlar için neden bu kadar çok heyecanlandığını anlayamıyordu. Bu sümüklü veletler nasıl oluyor da böyle bir histeriye yol açıyordu?
Marit'i ağlatmaktan nefret ediyordu. Koşulların ve başka insanların, en sevdiği kişiyi incitmesinden nefret ediyordu.