Toprak ve Küller
Atiq RahimiToprak ve Küller Gönderileri
Toprak ve Küller kitaplarını, Toprak ve Küller sözleri ve alıntılarını, Toprak ve Küller yazarlarını, Toprak ve Küller yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
- Doğru kardeşim. Ben oradaydım. Her şeyi gördüm. Kendi ölümümü gördüm.
Yeni doğmuş bir bebek gibi uyumaya ihtiyacın var , görüntü yok , anı yok , düş yok. Yeni doğmuş bir bebek gibi , hayata en başından , tekrar başlamak.
Heyhat , imkan yok buna.
- Hangi rüzgar attı baba seni buraya? Her şey yolundadır inşallah...?
Bir haftayı geçti , bu yüz ve bu soru gece gündüz aklından hiç çıkmıyor. Bu soru yiyip bitiriyor seni. Aklın bir cevap bulamıyor bu soruya demek , öyle mi? Ah şu soru var olmasaydı keşke...
Senin o zayıf , titrek sesini nasıl duysun? Yasin'in dünyası değişti , başka bir dünya oldu artık. Dilsiz bir dünya. Sağır değildi. Ama sağır oldu. Kendisi bile bunun bilincinde değil hala. Artık hiçbir şeyin gürültü yapmamasına şaşırıyor. Oysa daha birkaç gün önce her şey ne kadar farklıydı. Yasin gibi bir çocuk olduğunu , kısa bir süre öncesine kadar işiten ve sağırlığın anlamını bile bilmeyen bir çocuk olduğunu hayal et. Sonra günün birinde hiçbir şey işitmez oluyorsun. Niçin? Gerçekten de , sana sağırsın demek , aptallık olurdu. Duymuyorsun , anlamıyorsun , artık hiçbir şey duymayanın kendin olduğunu idrak edemiyorsun. İnsanların sesi çıkmıyor , taş gürültü yapmıyor. Sessiz bir dünya... Peki ama , insanlar dudaklarını niçin kıpırdatıyorlar o zaman?
Kendi düşüncelerine dalmış o. Kendi düşünceleriyle kolkola. Yalnızlığının içine gömülmüş. Rahat bırak adamı.
Bir şeyler söylemek ve bunun karılığında bir şeyler duymak istiyorsun. Haydi , konuş! Ama pek bir cevap geleceği yok gibi.
Büyük bir yüreği var hüznü kadar büyük.