Daville, kendi kendisiyle nasıl çatışmaya düştüğünü, insanın kendi kendisini alçaltıp yükseltebileceğini, kısacası, hayranlık ve coşkunluğun nasıl geçici olabileceğini, devam ettiği sürece de nasıl belirsiz ve çapraşık olduğunu, bir kere sarhoşluğu dağıldı mıydı, ardından gelen son pişmanlığın ne kadar acı olduğunu tam anlamıyla ancak o zaman fark etti.