Troyalı Kadınlar
EuripidesTroyalı Kadınlar Sözleri ve Alıntıları
Troyalı Kadınlar sözleri ve alıntılarını, Troyalı Kadınlar kitap alıntılarını, Troyalı Kadınlar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Sonsuza dek sevmeyen, aşık değildir."
Sayfa 51Kitabı okudu
"Ey, mutluluğu bulanlar, ölmeden önce,
Mutlu olduğunuzu sanmayın."
Sayfa 25Kitabı okudu
Aptaldır kentleri ve tapınakları yerle bir eden,
Mezarları, kutsal yerleri yıkan, aptaldır.
Çünkü yakıp yıkan, kendi yıkımını hazırlamaktadır.
HEKABE:
Çünkü ölümlülerin tüm aptallıkları Aphrodite'den geçer ve tanrıçanın adı da doğru olarak afrosini yani düşüncesizlikten gelir.
Sayfa 48
"Çünkü sevinç fazla söz gerektirmez."
Sayfa 6Kitabı okudu
Öldüler bir bir, kendi topraklarını savunmak için
Değil üstelik, kendi ülkelerinin surları için de değil.
Savaşı ateşleyenler, çocuklarının gözüne bakmadılar;
Ölü bedenlerine eşlerinin eliyle bir kefen uzanmadı;
Yatıyorlar yabancı toprakta. Yurtlarının başına gelen de aynı
Yurtları da öldü, dul kalarak; her birinden uzakta, boşuna büyüdü
Oğulları, çünkü bedenleri kanlı toprağa bulanırken
Kimse yok şimdi mezarlarının başında.
Düşman bir ordunun kazandığı ödül bu işte!
Oy, Tanrılar!
Niçin Tanrılara sesleniyorum ki?
Önceden, daha önceden de seslendim, ama duymadılar.
Sayfa 61Kitabı okudu
Ölecek olan, ölmek zorunda olan, ölmeyi isteyen, tehlikeden uzaktır zaten.
Gecenin dehşetinin içinden, yavrum,
Ruhunu sabahın ilk ışığına hazırla.
Sayfa 11
Sonsuza dek sevmeyen aşık değildir
Bir ölümlünün, durumu iyi diye kendini güvende
Zannetmesi ne delilik! Kader, çılgınlar gibi yalpalıyor.
Bir bu yana dans ediyor, sonra birden öbür yana;
Mutluluğun övgüsü, kimseye sadık kalmıyor sonsuzca.
"Ey Tanrılar! Sahi, Tanrılara neden sesleniyorum ki: Bizim dileklerimize asla kulak vermediler."
Dehşet, bir kenti çöle çeviriyorsa eğer
Tanrılara kırılmak düşer, saygı değil artık.
Sayfa 7
Troya Atı*
Kente yayılan çığlıklar yükseldi; ölüm
Çığlığıydı bunlar, kan ve ölüm. Çocuklar
Yumuk elleriyle, annelerinin
Eteklerine sarılıyordu.
Sonra savaş, gizlendiği karanlığın
İçinden çıkıp geldi; Aynen Pallas Athena'nın
İstediği gibi başladı hemen,
Aman dileyenlerin kılıçtan geçirilmesi;
Ama dingin odalarda da
Kahraman dolu kentin başları bir bir
Düştü, Hellas kıvanırken biz
Frigyalılar, acı feryatlara boğulduk.
Savaştan kaçınmak bilge işi. Ama bir kez gelip
Çattıysa savaş, kent için anlı şanlı ölüm hiç de
Kötü bir çelenk değil; oysa soysuzca ölmek utanç verir.