Türk-Amerikan İlişkileri 1919-1997
Fahir ArmaoğluÖne Çıkan Türk-Amerikan İlişkileri 1919-1997 Gönderileri
Öne Çıkan Türk-Amerikan İlişkileri 1919-1997 kitaplarını, öne çıkan Türk-Amerikan İlişkileri 1919-1997 sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Türk-Amerikan İlişkileri 1919-1997 yazarlarını, öne çıkan Türk-Amerikan İlişkileri 1919-1997 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Doğu Anadolu'muzdan Ermenilere, azınlıkta oldukları toprakların verilmesi öngörülürken, bir de ekonomik bakımdan sıkıntı çekmesinler diye, petrolün bulunduğu ve Türk ve Araplarla meskun bereketli Mezopotamya'nın Ermenilerin ekonomik çıkarlarına tahsis edilmesi düşünülmekteydi. Tabir caizse, Bütün bunlar, yani bağımsız Ermenistan hayali, bir komedinin senaryosundan başka bir şey değildi.
Sayfa 65Kitabı okuyor
Lozan
"Konferans'ın başarısızlığının sebebi, Müttefikler arasında oybirliği olmaması, Curzon'ın Türk milliyetçiliğini nazar-ı itibara almaması ve Türklerin... direnmesidir."
Sayfa 89 - Delegasyondan Washington'a 4 Şubat 1923 günlü ve 236 sayılı telgrafKitabı okuyor
Kısacası, bugün Türkiye bir Rus tehlikesi söz konusu olmasa bile, bir Rusya sorunu vardır. Lakin, Türkiye'nin Rusya faktörü'ne karşı Amerika faktörü'ne dayanması eskisi kadar ağırlıklı bir "zaruret" olmaktan çıkmıştır.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Diğer taraftan Wilson, Trabzon'un nüfus çoğunluğunun Müslüman (yani Türk) olduğunu, Trabzon'daki Ermeni nüfusun Rumlardan da az olduğunu belirtiyor, fakat, Ermenistan'in Trabzon'dan denize çıkması hususunun en geniş şekilde ve Ermenistan'ın gelişmesini sağlayacak nitelikte olmasını istemekteydi. Bundan dolayıdır ki, Wilson. Giresun şehrinin doğusuna kadar olan, Anadolu'nun Doğu Karadeniz kıyılarını veriyordu. Ermenistan'a, denize çıkışını sağlamak için sadece Trabzon Limanı değil, Anadolu'nun Karadeniz kıyılarının yaklaşık dörtte biri verilmekteydi. Wilson açısından, bunun gerekçesi de Ermenistan'ın ekonomik gelişmesinin sağlanmasıydı.
Sayfa 57Kitabı okuyor
Ermeni davasını destekleyen bazı kuruluşların ve aynı zamanda Amerika'nın resmi yardım kuruluşlarının, Rusya Ermenistan'ı ile Türkiye sınırlarında 700-800 bin Ermeni mültecinin biriktiğini iddia etmesi, bunların açlıkla karşı karşıya kaldıklarını ve bunlara yardım yapılması gerektiğini bildirmeleri ve ayrıca, İngiltere'nin de, şüphesiz "Ermenistan yükünü", "Amerika hamalı"nın sırtına yüklemek amacı ile, Ermenistan'daki kuvvetlerini 1919 Ağustos'undan itibaren çekeceğini bildirmesi, bir yandan Ermeni mültecilerine yardım sorununu, diğer yandan da kurulacak "Bağımsız Ermenistan"ın kendisini dışarıya (yani Türklere karşı) karşı koruması sorununu ön plana çıkarmış ve özellikle bu ikinci nokta da, baştan beri Ermenilere kanat germeye hevesli ve kararlı olan Başkan Wilson'ı Ermenistan üzerinde bir Amerikan "manda"sı sorunu ile karşı karşıya getirmiştir.
Sayfa 44Kitabı okuyor