Türk Edebiyatından Öyküler 2
KolektifEn Eski Türk Edebiyatından Öyküler 2 Sözleri ve Alıntıları
En Eski Türk Edebiyatından Öyküler 2 sözleri ve alıntılarını, en eski Türk Edebiyatından Öyküler 2 kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sesin doğrultusunda gidiyorum. Bir çağrı değil, yaşamanın anlamı... Kısa bir inilti, bir ağıt. Bir neşe seremonisi, bir sevgi serenadı, bir neşide, terennüm... Ufalanmış hücrelerimin arasında o ses. O sesin emrindeyim artık. Frekansı bana ayarlıdır. Ritimlerini nabzından alır. Mahşer doğrultusunda bir haykırış, bir sığınıştır bu. Bir vakitsiz doğuş... Bir uyanış. Yerinden kalkış...
Ses belki akordunu bekleyen bir telin inlemesi ve tınlamasıydı. Benim kemanım da böyleydi. Dolabın içinde ses verirdi dem dem. Mandalın biri gevşer; mesela re'den do diyeze, si bemole dönerdi. Yahut sıcak soğuk değişimlerinden etkilenirdi teller. Ya da kopardı. O zaman sessizliğin içinde gözyaşının düşerkenki hafifliği ile bir tınnn olurdu. Yani
İnkılap KitabeviKitabı okudu
Dünyanın sargısı kanlı bir kağıttır. İçinde kin, zulüm, haksızlık, vahşet, haram... Dünya yaşanmışlığının belgesi bunlar mı olmalıydı? Kin tartıp, öfke biçerek geçen ömürlerle veyl!
Sevgimiz gelişip boy atamadı, kapılarımızın ötesindeki aç mı tok mu sormadık.!
Sevinç Çokum
Gözü dönmüş bir kadının çöplüğe bıraktığı bir cenindi, yeni doğmuş bir yavruydu. Yani bir insanoğlu, bir insan kızıydı. Zehir artıklarının, kezzap şişelerinin arasından alıp da iyi niyetlerimle, sevgimle sarıp sarmalayıp ad vermeliydim ona. Gül masalları anlatmalıydım.