Türk Öykücülüğünde Mustafa Kutlu
Necip TosunSözler ve Alıntılar
Onun(Mustafa Kutlu) öykülerinde gök kubbe altında yaşadığımızın, toprağa bastığımızın, nefes aldığımızın, kısaca etrafımızda bizden başka canlıların da yaşadığının farkına varırız. Gözümüzü tabiata çeviririz. Öykülerde durmaksızın yağmur ( yani rahmet) yağar. Keklik, kanarya, bülbül sesleri işitilir. Korulukların arasından tatlı esintiler gelir. Üstümüzde güvercinler, martılar uçuşur. Bozkır güneşlerinde yanar; çınarlar, akasyalar, ceviz ağaçları altında gölgeleniriz. Lavanta kokulu yataklarda uyur, o gece mutlaka rüya görürüz. Rüyada köyümüze dönmüşüzdür. Yalın ayak, toz duman içerisinde, yanımızda kangal köpeği, ırmağa doğru koşarız.
Sayfa 85Kitabı okudu
Mustafa Kutlu dendiğinde zihnimize, bir kahvede, yanındaki insanlara sigara dumanları arasında durmaksızın bir şeyler anlatan bir hikâyeci fotoğrafı düşüyor. Gülüyor, şakalar yapıyor, sağa sola laf yetiştiriyor. Hasbî, kalbî ve sahih. Edebiyat çoğu kez umurunda bile değil. Hepsini aşmış, çoşkulu ve içten, anlatıyor, anlatıyor, anlatıyor.
Sayfa 230Kitabı okudu
Mustafa Kutlu iyilik, güzellik, merhamet peşinde bir öykü dünyası yaratırken hakikati en duru, en yalın, en sade hâliyle öyküde görünür kılmaya çalışmıştır. Dünyayı güzelleştirmek için iyilikleri yaygınlaştırmaya çalışan derviş bir hikâyecidir o.
Sayfa 253Kitabı okudu
Gönül zenginliğinden, harama batmış mal zenginliğine… Ne hazin bir aldanış!
Sayfa 139Kitabı okudu
“Yağmur yağıyor. Yüreğimin ucunda bir kuş üşüyor.”
Sayfa 90 - Mustafa Kutlu - Ortadaki Adam s. 83Kitabı okudu