Türk Saplantısı Gönderileri
Türk Saplantısı kitaplarını, Türk Saplantısı sözleri ve alıntılarını, Türk Saplantısı yazarlarını, Türk Saplantısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Manastır
topluluklarında bekâret yeminleri;57 lekeleyici meslekler (deri
yüzücülerle kasaplar, mezarcılarla çöpçüler, hekimlerle
cerrahlar); İspanyolların limpieza de sangre (kan saflığı)
saplantıları; Yahudinin ideoloji temelinde değil, soy ve
fizyoloji temelinde tanımlanması...58 Ve din antropolojisinin
sınırlarının çok ötesinde, saf olmama kavramının
kaynaklandığı başka zeminler vardır.
Toplumsal yaşamın bütün ortamlarında, eski rejimde dinsel
törenin gücü büyüktü. Dinsel tören, ruhsal ve antropolojik
nitelikli derin katmanları bir araya getirerek, ortam üzerinde
yoğunlaşıyordu (ortamı etkilemek, ona anlamlar, hiyerarşiler,
niyetler aktarmak için) ve çoğu zaman istikrarı ve değerlerin
sürekliliğini sağlıyordu; kimi zaman simgesel yoldan
dönüşümleri ve kopmaları da sergiliyordu
Geç ortaçağ İtalyan toplumunda yalnızca büyük dinsel ya da
kültürel sorunlar, askeri çatışmalar, kitlesel duygu ve heyecanlar söz konusu değildi; somut bir şeyler de dolaşıyordu.
Türkler, İtalya toprağından püskürtülmüş olmalarına rağmen, kaygı yaratmaya devam ediyorlardı.
Üç yıl sonra sıra, "aç ve susuz kalan" ama maddi ve manevi
yardımlarla kurtarılan Rodos'a gelmişti: Ablukayı zorlayan
"yiyecek ve insan yüklü büyük bir gemi"; papanın bağışladığı
para ve bağışlardı; son olarak da "Rodoslulara, surların bir
kısmını yıkmış olan Türklere karşı savaşırlarken, surların
üzerinde Aziz Yuhanna'nın göründüğü söyleniyor." 1489'da,
II. Bayezid'in "düşman" kardeşi Cem'in büyük yankılarla
Roma'ya gelişi söz konusuydu: Papa "onu kucakladı" ve Cem
Sultan'ın üzerinden hayata geçirilmesi planlanan siyasi
manevralar nedeniyle "ona büyük bir saygı gösterildi." Doğal
olarak, padişah da boş oturmadı, Cem'in peşine hafiyeler ve
kiralık katiller saldı;14 böylece Ferrara da bir biçimde işin
içine girmiş oldu.
Ama katı gerçeklik, eskatolojik coşkulara ve avutucu
düşüncelere boyun eğmiyordu. Bu yüzden, 1481'de, Ferraralı
kronik yazarı Bemardino Zambotti rahat bir soluk alıyordu.
Otranto hâlâ Türklerin elindeydi, ama bu arada Hıristiyan âleminin korkulu rüyası "büyük Osmanlı" II. Mehmed ölmüştü: 3 Haziran Pazar sabahı. Kazanılan zaferin sevinciyle kadiri mutlak Tanrı'ya hamd etmek için alaylar düzenlendi, ateşler ve şenlik ateşleri yakıldı: Aldığımız mektuplara göre, Türk, büyük Osmanlı, 3 Mart günü ölmüş. Onun ölümü yüzünden meşru ve gayri meşru çocukları ihtilaf halindelermiş. Bu haberin Hıristiyanlar için iyi olması gerektiği düşünülüyor, en çok da Otranto toprağı için: Napoli krallığındaki bu yeri aylardır Türkler ellerinde tutuyorlar.
İstanbul'un Fethi
İncil'in Vahiy kitabındaki kızıl at, yıkım savaşı meleği, Avrupalıların zihninde daha çok Türk giysisine bürünmüş olarak beliriverdi; Türk, günahkâr Hıristiyanlardan Tanrı'nın intikamını alan kişi olarak da yorumlandı. Bununla birlikte, "Türk vergisi"nin ve bazı
başka dertlerin dayatılmasından çekinen Dük Borso d'Este
kendini bu işin dışında görmeyi yeğledi.
453 yılı, 29 Mayıs günü, Konstantinopolis'i kuşatmak için şehrin çevresini sarmış üç yüz bin kişilik Türk ordusu şehri zorla ele geçirdiğinde, Büyük Türk oradaki otuz bin insana zulmetti. Ve Türkler ertesi gün, Cenevizlilerin bulunduğu kaleyi [Pera] ele
geçirdiler. Kaleyi buyruğu altına alan Türk, Konstantinopolis imparatoruyla başka birçok senyör ve şövalyenin başını kestirtip insanları öldürerek büyük bir acımasızlık sergiledi.
İtalyan resminde, dinsel resimde ve Meryem Ana figürlerinin arkasında süsleme unsuru olarak Türk halılarının kullanılması dönemin sık rastlanan bir uygulamasıydı. Öte yandan, bazı Osmanlı şehirlerinde özellikle Batı'ya ihraç için bir üretim söz
konusuydu.
Paskalya zamanında Yahudilere yaptırılan aşağılayıcı koşu
yarışları da vardır: Burada, sözde inatçılıkları yüzünden
cezalandırıldıkları için yarı çıplaktırlar ve yukarıda bahsedilenler gibi zengin sarıklarla ödüllendirilmemişlerdir. Bir balkondan genç kadınlar büyük bir neşeyle yarışları izlemektedir. Yüzyıllar boyunca süren bir şenlik göreneğine uygun olarak, son derece stilize geometrik desenli rengârenk (dört renk) kumaşlar sarkmaktadır korkuluktan. Kumaşlardan biri, dokuma bir halıdan çok, sırma işlemeli ipek bir brokar örtüyü andırır. Buna karşılık, diğerlerinde Batı Anadolu ve Güneydoğu Kafkasya'da üretilen halıların, dörtgen ve sekizgen biçimler, bunlara eşlik eden çokgen ya da yıldız biçimli motifler ve püsküllü kenarlardan oluşan klasik yapısı görülür.