Türk Saplantısı Gönderileri
Türk Saplantısı kitaplarını, Türk Saplantısı sözleri ve alıntılarını, Türk Saplantısı yazarlarını, Türk Saplantısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitabın başında, on beş noktada özetlenebilecek "olağanüstü" Roma askeri düzeninin "bizim onca korktuğumuz Türk askerlik sanatına çok benzediği" belirtiliyordu. Ama Türkler, Romalılardan farklı olarak, kazanmaktaydılar, çünkü sayıca her zaman üstündüler.
Büyük ölçüde Venedik elçilerinin raporlarına bağlı, gerçeklikler ve basmakalıp yaklaşımlarla örülü Türk söylemi sürekli olarak yeniden doğuyordu. Kâbus gibi bir beklenti –Büyük Türk'ün elinde evrensel bir monarşinin doğuşu– bu söylemi kışkırtıyordu.
Türkler, İtalya toprağından püskürtülmüş olmalarına rağmen, kaygı yaratmaya devam ediyorlardı.
Otranto hâlâ Türklerin elindeydi, ama bu arada Hıristiyan âleminin korkulu rüyası "büyük Osmanlı" II. Mehmed
ölmüştü.
Ferrara'da denenen kiliseler birliği gerçekleşmedi; Batı harekete geçmedi ve Konstantinopolis, uzun süreden beri öngörüldüğü gibi, Türkler tarafından fethedildi. Haberin duyulmasıyla panik Avrupa'da her yere yayıldı...
Usturaya vurulmuş kafa, kuyruklu saç, deri pantolon, pala, yerde dua: Kıbrıs'taki cambazın hareketlerinde bütün bir savaş ve din kültürü kendini açığa vuruyor. Hıristiyan seyirciler bu Türk imgesi bütününü görünce, bir yandan hayranlıkla seyrederken, çok büyük bir olasılıkla, bir yandan da gizlice ürkmüşlerdir. O andan sonra Türklerin silah oyunlarındaki becerisi İtalya'da da büyük bir ün kazanacaktır.
Ne var ki, terimler üzerinde anlaşmak gerekir; çünkü eskiden "Türkler" sözünün bugünkünden daha geniş bir anlamı vardı. Bu söz sadece dar anlamıyla sultanın tebaasını değil, neredeyse bütün Müslümanları kapsıyordu. O kadar ki, çeşitli Avrupa dillerinde "Türkleşmek" deyimi aslında Müslüman olmak, İslam dinine geçmek anlamına geliyordu.
Fetih*
Doğu'nun ana şehrinin ele geçirilmesi ve Boğaziçi'ne yerleştirilmiş İtalyan deniz güçlerinin küçük düşürülmesi sonucu, pek çok kimsede Hristiyanlığın sonunun yakın olduğunu kanısı uyandı.İncil'in Vahiy kitabındaki kızıl at,yıkım savaşı meleği, Avrupalıların zihninde daha çok Türk giysisine bürünmüş olarak beliriverdi;Türk, günahkâr Hristiyanlardan Tanrı'nın intikamını alan kişi olarak da yorumlandı.
