Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu
Necati DemirEn Beğenilen Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu Gönderileri
En Beğenilen Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu kitaplarını, en beğenilen Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu yazarlarını, en beğenilen Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Türkleri için bir felaketin başlangıç tarihidir.
Anavatana Dönüş
Artık göç başlamıştı. 1987-1988 yılları arasında yaklaşık 40.000 kişi Kırım’a göç etti.
Biz artık yurdumuza geri dönüyorduk.
Mutluluk budur…
Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil KırımoğluNecati Demir · Ötüken Neşriyat · 201939 okunma
Kırım Tatar Milli Gençlik Teşkilatı
Amacımız yalnızca Kırım davasını halka anlatmaktı.
Sürgünün ilk döneminde barakalarda kaldık. Barakalar küçüktü tabi. Barakaların yetmediği insanlar açık havada kalıyordu. Barakalarda yaşam koşulları çok zordu. Isıtma olmadığı gibi pencerelerinde de cam yoktu. Tabi giymeye de bir şey yok. Bu yüzden sürgünden sonraki yıllar pek çok Kırım Tatarı soğuk, açık ve hastalıktan hayatını kaybetti.
“Çeçenlerin bir şarkısı var, ‘Herkes hata yapabilir. Yalnız gerçek erkek, ben hata yaptım, özür dilerim diyebilir’.” Kremlin'de böyle erkekler yok.
18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Türkleri için bir felaketin başlangıç tarihidir. Sovyet Rusya, Nazi Almanyası ile iş birliği yapıldığı gerekçesini öne sürerek bu sürgünü gerçekleştirmiştir. Şunu söylemek lazım ki 1941 yılında Sovyet Rejimi, Kırım Tatarlarından savaşabilir durumda olan bütün erkekleri zaten kendi ordusu için askere almıştı. Kırım'da sadece kadınlar, çocuklar ve yaşlılar kalmıştı. Kırım'da kalan nüfusun savaşabilmesi zaten mümkün değildi. Savaşamayacak olan bu nüfusun Naziler ile iş birliği yapması da haliyle mümkün değildi.
Topyekün ne varsa yok etmek…
Nüfus sıfırlandığı gibi Kırım Tatarlarının izleri de silinmeye çalışıldı. Kırım‘daki bütün kitaplar toplatılarak yakıldı. Kitaplarla ilgili hiçbir ayrım gözetilmedi. Lenin’in, Stalin’in kitapları dahi yakıldı. Kırım’ın tarihi hakkında bilgi veren hiçbir kitap kalmadı. Şehir, yol ve coğrafi isimler, hepsi Rus isimleri ile değiştirildi. Camiler ve mezarlıklar tahrip edildi. Mezar taşları inşaat işlerinde kullanıldı. Bu durum gösteriyor ki Kırım Tatarlarının bölgeden ayrılması yeterli değildi. Onların izleri de tamamen silinecek ve bir daha Kırım’a dönmelerine izin verilmeyecekti.
Aslında soykırım, tam da bu olsa gerek.
Topyekün ne varsa yok etmek…
Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil KırımoğluNecati Demir · Ötüken Neşriyat · 201939 okunma
1987 Kızıl Meydan !
O döneme kadar Sovyetler Birliği’nde hiç yaşanmamış bir olay gerçekleşti. Kırım Türkleri, Kızıl Meydan’da ellerinde “ya vatan ya ölüm“ yazan pankartlar taşıyarak gösteri yaptılar. Tabi şunu da söylemek lazım, Stalin dönemi kadar sert bir dönem değildi. Fakat yine de Sovyetlerin sert rejimi devam ediyordu. “Ya vatan ya ölüm“ diyen kişiler gerçekten ölümü göze alarak oraya gelmişlerdi.