Karanfil kokulu bir demlik çayı yanımıza alıp,sobanın karşısındaki pencerenin kenarına oturduk Yaşar KEMAL'le.Köroğlu dedi,Karacaoğlan dedi,Alageyik dedi.O anlattı ben dinledim.O anlattı ben içtim harfleri.İşte böyle bir histi O'nu okumak,Üç Anadolu Efsanesi'ni okumak.
Yaşar KEMAL Çukurova'nın dışında bir hikaye anlattığı zaman,sözcükler bile gurbete düşerdi ama;Bolu'nun dağları'na sürerken Kır atını Köroğlu,yine şahlandı sözcüklerin altın nalları.Tozunu dumanına kattı yazılmış her bir satırın,yine yüzünü güldürdü sevdalısı edebiyatın.
Üç Anadolu Efsanesi;aslında hep bildiğimiz hep duyduğumuz 3 efsanemizin, Yaşar KEMAL'in ab-ı hayat verdiği bir şekilde yeniden kaleme alınışı.Üçünü de çok sevmekle beraber,Köroğlu efsanesini anlatış şekli beni derinden etkiledi,efsunladı.Yad ederek büyük ustayı,bu muhteşem yapıtı herkese tavsiye ediyorum.
