Üç Beş

Az özlüyorum sizi efendim,
Hem de öyle böyle değil,
Çokluğumu gizler gibiyim kendimden,
Dokunsam yanacak gibi sıcak,
Uzaklaşsam donacak gibi kimi zaman

Bir gökyüzü arıyorum sığınmak için
Katlanmak mümkün değil yoksa.

Oysa sevgilim,
Bir ben sana mecburdum
Bir de Atilla İlhan

Bak!
Ölüler dizilmiş karşı kıyıdan,
Çoğul ölüler
Üst üste

Bağırıyorum işte;
Kulağının en yakın noktasına nefesimi bırakarak,
Gel bir kurtuluş manifestosu ol...

Haklısın be kardeşim!
Ne sevmesini bildik
Ne gömmesini,
Sürdürülebilir bir hayat işte bu,
Kimin işine ne kadar yararsak o kadar vardık,
Varsak yine iyi ya,
Nereye varsak oradan gitmiş bulduk kendimizi.

Çok geliyor bazen,
Tanrının yarattığı akıl ile
Tanrıyı inkar eden bir kul olmak...