Umut Aranıyor
Antonis SamarakisSözler ve Alıntılar
Neşeli bir melodi çalıyordu, iç geçirdi karanlık gecede, elleri boştu şimdi; ve kalbi boş...
Güneş yakıyordu...
Ağzında, kuruluk ve bir acılık hissediyordu. En son, evvelki gün yemişti.
«İşgal yıllarında nasıl dayandım açlığa» diye düşündü, bir pastanenin önünden geçerken.
Ve aynı gece, yemekten sonra, odasına kapanarak, dergiyi okuyordu. Hiç kimseye bir şey söylememişti. Hem onu kim anlayabilecekti ki!
Irmağın çekiciliğine kapılacak uygun bir zaman bulmuştu. Harikaydı o sabah! Eğer şanslı ise, kimsenin ruhu bile duymazdı...
Bir dalsa ırmağa, sulara bıraksa kendini, ötesi onu hiç ilgilendirmiyordu.
Yalnızlık, benliğinin derinliklerindeydi.